بشير در سال 1976 ميلادى در جزيه موزامبيك ديده به جهان گشود، و در خانواده ‏اى شافعى مذهب پرورش يافت، و همچون نياكان و پدران خود معتقد به اين مذهب شد، تحصيلات را تا مرحله دبيرستان به انتها رسانيد، سپس قرآن و تفسير را آموخت، آن‏ گاه به آموزش و تعليم پرداخت، و مسئوليت تدريس كودكان را در منطقه خود پذيرا شد. خواسته خداوند بود تا الطافش را به وى ارزانى نمود و از همان سنين، نور معرفت را در دلش تاباند تا با مذهب اهل‏ بيت عليهم ‏السلام آشنا و به آن چنگ زند. بشير به سال 1994 ميلادى در شهر (موبوتو) موزانيك به تشيع روى آورد.

آثار تربيتى زيارت قبور
لحظه‏ هاى آغازين سفر به جهان تشيع را بشير در روزى از روزها هنگام زيارت قبور آغاز كرد، او با قصد قربت جهت دست‏ يابى به فوايد اخلاقى و تربيتى قبور، كه باعث مى ‏شود انسان منش و سلوك خود را با ديدن قطعه زمينى تنگ و تاريك، كه دير يا زود بايد در آن ساكن شد، به زيارت قبور رفت، و در اين‏ چنين فضايى آكنده از الطاف ربانى، و پند واندرز خواسته خدا بود تا روزنه ‏اى از نور به سمت او گشوده شود.
بشير سليم مى‏ گويد: هنگامى كه در قبرستان بودم جمعى وارد آن شدند و جنازه‏ اى را به دوش خود حمل مى ‏كردند... پس از خاك‏ سپارى يكى از آنان شروع به تلقين جنازه نمود، او شخص مرده را با نام صدا مى‏ زد و هنگامى كه مى‏ گفت: اى فلان فرزند فلان! انگار كه ضمير مرا مورد خطاب قرارمى ‏داد، او مى‏ گفت: به ياد بيار آن چه را كه به آن معتقد بودى، شهادت لا إله إلا اللّه‏، و أن محمد رسول اللّه‏... وصيت بالاسلام دينا، و بمحمّد نبيا، و بالقرآن إماما... . (1)
هنگامى كه اين سخن گوش مرا به لرزه در آورد تصميم گرفتم، تا با تلاش و جديت، مسائل دينى را دنبال كنم، و از آن روز به بعد شروع به يادگيرى علوم دينى نمودم... تلقين آن روز شخص مرده، هم‏چنان درگوشم طنين مى ‏افكند، و من هميشه آن را در درونم بازگو مى‏ كنم تا غفلت مرا فرا نگيرد.

گام‏ هاى نخستين
پس از مدتى شروع به بررسى و جست‏ و جو در مورد مسائل دينى ياد شده در تلقين آن روز كردم، كه مسأله: توحيد، نبوت، و امامت بود. زيرا كه سخت مرا تحت تأثير قرار دادند، در بررسى اين مفاهيم بسيار تأمل مى‏ كردم، تا اين كه نوبت به قرآن رسيد پس از بررسى‏ ها دريافتم كه قرآن بايد به عنوان يك خط‏ مشى درست به‏ كار گرفته شود، تفاسير متعددى را مطالعه كردم و اين حساس ‏ترين مرحله جست‏ و جو و بررسى بود، چون كه با پرسش‏ هاى فراوانى رو به ‏رو شدم، كه مهم ‏ترين آنها مسأله تأويل و تعدّد تفسير بود.

مسأله تأويل قرآن كريم
ديدم بيشتر فرقه‏ هاى مسلمانان سعى دارند تا آيات قرآن را به ميل خود و مطابق با آرا و انديشه هاى معتقد به آن تفسير كنند، و هر كدام از آنها سعى دارد تا قرآن كريم را آن‏ گونه كه با مبناى اعتقاداتى خود مناسب است تطبيق دهد، سپس تلاش مى ‏كنند تا دلايلى را براى آنچه قايل به آن شدند بسازند، فهميدم كه قرآن داراى وجوه متعددى است ونمى ‏تواند خود به تنهايى پيشوا قرار گيرد، تا امت را از انحراف مصون بدارد. مى‏ بايستى حتما مفسّرى وجود داشته باشد تا مفاهيم آن را بيان و مقاصد و معانى آن را روشن سازد.

رهايى از تقليد كوركورانه
بشير سليم پس از ورود به حيطه اين بحث ‏ها و ملاحظه آنها مى ‏نويسد: اين مسأله [تأويل] نقطه حركتى را برايم فراهم نمود، تا توانستم ازگذر آن، سير باورهاى خودم را تغيير دهم، به همين دليل به شهر (موبوتو) شهر پايتخت سفر كردم، و به مدرسه اهل ‏بيت عليهم‏ السلام ملحق شدم تا به‏ طور تمام و كمال با مذهب شيعى آشنا شوم، درس را نزد يكى از مبلغان عراقى آغاز كردم، و پس از گذشت يك‏ سال از بحث و بررسى و تأمل، تصويرى از انديشه‏ هاى شيعى در ذهنم نمايان شد و به نتيجه خوبى دست يافتم، و پس از اندك مدتى ديدم وجودم آغشته به محبت اهل‏ بيت عليهم ‏السلام گرديده و زبانم از ذكر آنها بازنمى‏ ايستد. تا اين كه درنهايت به تشيع روى آوردم و شيعه شدم.

************************************************************
1.لازم به ذكر است كه اهل‏ سنت و جماعت مردگان را تلقين نمى‏ كنند كه اين سنتى از سنت‏ هاى پيامبر صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏آله است، مگر شافعى ‏ها.

نوشتن دیدگاه