يوسف به سال 1954 ميلادى در شهر سليمانيه عراق ديده به جهان گشود و در فضاى خانواده‏ اى از تبار كُرد كه معتقد به مذهب شافعى بودند پرورش يافت. در كسب دانش مراحل را يكى پس از ديگرى طى نمود تا مدرك ليسانس را در رشته اقتصاد و مديريت به دست آورد.آن ‏گاه در سمت معاونت مدير عمومى آمار شهر سليمانيه مشغول به‏ كارشد. در اثر مطالعه كتاب مفاتيح ‏الجنان شيخ عباس قمى به سال 1997 ميلادى در زادگاهش به مكتب تشيع ره يافت.

بر كرانه ‏هاى مفاتيح الجنان
يوسف مى ‏گويد: روزى از روزها تقدير الهى برايم چنين خواست تا با يكى ازايرانيان ديدارى داشته باشم، و اين فرد ايرانى هديه ‏اى به من داد كه كتاب مفاتيح‏ الجنان بود. پس از بازگشت به خانه حس كنجكاويم گل كرد و شروع به مطالعه محتواى آن نمودم، صفحات كتاب را ورق زدم وبرخى از پاراگراف‏ هاى آن را خواندم، احساس كردم كه كتاب بسيار دلنشين و مفيدى است. ادعيه موجود در آن تعجب مرا برانگيخت، به‏ طورى كه در اثر خواندن ادعيه و تأمل در مضمون آن ها، حالت باصفايى در درونم احساس كردم و خشوع مرا فرا گرفت. ديدم كه دعاها كنزى با عظمت از معارف و مفاهيم الهى است و ارتباط به‏ سزايى با شؤون فردى و اجتماعى دارد. و در واقع نوعى مدرسه به ‏شمار مى ‏آيد، كه توان تربيت و فرهنگ بخشيدن به خواننده را دارد. باعث مى ‏شوند كه فرد نگاهى فراگير براى شناخت خويش داشته باشد.
يوسف در ادامه مى‏ گويد: دوست داشتم همانند اين ادعيه و زيارات مستحبه در مؤلفات ما بودند [ ولى وجود ندارند] و بايد متذكر شوم كه نظير آنها را در هيچ جايى نيافتم كه اين‏ چنين بر روان تأثيرگذار باشند. از اين طريق شناختم كه سخنان اهل‏ بيت عليهم ‏السلام سرتاسر نور و شأن آنها هدايت است، زيرا كه با هدايتى خاص از جانب خداوند بر زبان آنها جارى مى‏ گردد.

كرانه‏ هاى خرم دعاى ندبه
لازم به ذكر است دعاى ندبه در وهله اول باعث مى‏ گردد كه انسان به يك سرى حقايق تاريخى ملتفت شود كه چه ‏بسا از آنها غافل بوده و اين را مى‏ توان از گذر مضامين وارد شده ملاحظه نمود، كه چگونه مصايب مختلف پيش‏ آمده بر عترت پيامبر صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏ آله پس از رحلت به وجود آمد. دعاى ندبه، گوياى اين واقع است كه زمين از وجود فردى از افراد عترت پيامبر صلى‏ الله‏ عليه ‏و ‏آله خالى نمى ‏ماند. در هر زمان مى ‏بايستى فردى از اهل ‏بيت عليهم ‏السلام در آن باشد تا نماينده خداوند بر روى زمين باشد و مبيّن علل اصلى اتصال ميان آسمان و زمين باشد. در حقيقت مؤمنان در دعاى ندبه، امام زمان خود را صدا مى‏ زنند و توسط آن، احساس درونى خود را كه در اثر غيبت ايشان به تاب مى ‏آيد بيان مى‏ دارند. آنها اين دعا را به عنوان وسيله‏ اى جهت محكوم ساختن ظلم مى‏ خوانند، و دعا باعث مى‏ شود تا در درون انسان نوعى بينش به‏ وجود آيد تا از شناخت حقايق غفلت نورزد و هميشه آماده فرج و ظهور امام زمان عليه ‏السلام باشد.

لبيك گفتن به بانگ فطرت
يوسف درباره چگونگى روى آوردن به تشيع مى ‏گويد: پس از اين كه با معارفى از دين توسط دعاهاى كتاب «مفاتيح الجنان» آشنا شدم، برايم اشتياق حاصل شد تا بحث را در مورد تشيع و باورهاى آنان آغاز كنم، به همين دليل از برخى افراد اطراف خود سؤالاتى را در مورد مذهب تشيع پرسيدم، ولى چون اين افراد اطلاعى از اين مذهب نداشتند نتيجه شايان‏ توجهى نصيبم نشد. تا اين كه روزى به نيت صله ارحام، به سمت بغداد حركت كردم تا يكى از بستگان را ببينم، در آن‏جا با دانشمندى از شيعيان ملاقات داشتم و از او سؤالاتى پرسيدم. ديدار خيلى كوتاه بود ولى آن قدر اثر به ‏سزايى بر درونم گذاشت كه از همان لحظه تصويرى از تشيع در ذهنم تبلور پيدا كرد كه پس از اين باز با عده ‏اى از شيعيان ديگر آشنا شدم، و بحث را با آنها از سر گرفتم، و توانستم سؤالات گوناگونى را انجام دهم، كه مهم ‏ترين آنها يك ‏سرى مسائل گنگ و مبهم در ذهنم بود. پس از آن به مطالعه كتاب (مراجعات) سيد شرف ‏الدين عاملى و كتاب (آن‏ گاه هدايت شدم) آقاى تيجانى روى آوردم، ولى با اين وجود ـ در آن زمان ـ جدالى شديد در درونم وجود داشت، لذا از خداوند خواستم تا مرا به راه راست هدايت كند، تا اين كه دعايم مورد اجابت واقع شد و به همين خاطر در سال 1997 ميلادى توسط يكى از برادران شيعه، آگاه شدم و تحت نظر وى به آموختن فروع دين به روش و منش اهل ‏بيت عليهم ‏السلام پرداختم.

نوشتن دیدگاه