چوهدرى اكبرعلى پس از مطالعات وسيع توانست حقيقت را كشف كند و به مذهب شيعه اماميه تشرف يابد.
وى در سال 1939 ميلادى در يكى از بخش ‏هاى استان گجرات به نام «مكهناتوالى» در غرب پاكستان متولد شد. تا كلاس دهم تحصيل كرد و سپس در يكى از ادارات دولتى مشغول به كار شد.
وى درباره گرايشش به مذهب تشيع چنين مى ‏نويسد: آنچه موجب گشت تا مذهب شيعه اماميه را اختيار كنم، اين بود كه كتاب‏ هاى مختلفى را مطالعه كردم و در مجالس پيروان تمامى مذاهب شركت نمودم. نتيجه اين پى‏گيرى‏ ها اين شد كه دريافتم بعد دنيوى و مادى را شايد بتوان به مذهب سنى نسبت داد، اما بعد اخروى و سعادت و نجات حاصل نمى‏ شود، مگر با تمسك به معصومان عليهم ‏السلام؛ كسانى كه بهترين و برترين خلق خدايند؛ آنان كه هرچه را در توان داشتند فداى اسلام كردند. به همين علت گرايش خود را به اين مذهب اعلام كردم. من همچون اهل‏ تسنن بر اين عقيده بودم كه امام على عليه ‏السلام خليفه چهارم است. و اينك معتقدم كه ايشان اولين خليفه بعد از پيامبر به شمار مى ‏آيد و نيز معتقدم كه آن حضرت شايستگى اين را دارد كه هنگام ذكر نام ايشان گفته شود: عليه‏ السلام. تصورمى‏ كردم كه مردم سرنوشت خلافت را تعيين مى‏ كنند و آنها ابوبكر را براى خلافت انتخاب كردند. اما اينك مى ‏دانم كه خلافت منصبى الهى است كه كسى حق ندارد آن را به ديگرى واگذار كند؛ زيرا مخصوص خداوند متعال است. فردى را كه مردم انتخاب مى‏ كنند شايد پر عيب و گناه باشد و لذا اين انتخاب كه پيامبر به امر خدا برمى‏ گزيند، كاملاً تفاوت دارد؛ زيرا برگزيده خدا فردى كامل و معصوم است.