جرنو در كنيا به دنيا آمد، و زادگاهش شهر (بوكر) است، و به سال 1971 ميلادى در كانون خانواده ‏اى معتقد به مذهب مالكى ديدگان خود را به روى اين جهان گشود. در مدارس رسمى تحصيل نمود تا موفق به اخذ مدرك ديپلم از دبيرستان شد. مدتى را نزد پدر خود كسب دانش نمود. پدر وى از بزرگان منطقه به‏ شمار مى ‏رفت. برخى كتاب‏ هاى دينى را با اشراف و آموزش پدر به اتمام رسانيد. وارد دانشگاه (جمال عبدالناصر) شد و به تحصيل در رشته جامعه ‏شناسى پرداخت، ولى پس از مدتى به دليل فعاليت اعتقادى، از دانشگاه اخراج گرديد.

شروع جرقه‏ هاى هدايت
جرنو ابراهيم مى ‏نويسد : هنگام تحصيل در مرحله راهنمايى در مدرسه عربى ـ فرانسوى بودم، مدرسه ‏اى كه وهابى‏ ها در آن رخنه كرده بودند، و جايگاه ‏هاى تدريس را از آن خود كرده بودند، و مشغول ترويج مذهب وهابيت بودند، و تبليغ وسيعى را عليه ديگر مذاهب انجام مى‏ دادند. از آن جمله تبليغ عليه مذهب مالكى، و هدف‏شان سست كردن هسته باورهاى اعتقادى‏ مان بود، تا شايد مجذوب انديشه‏ ها و مبانى فكرى آن ها گرديم، و نيز حملات شديدى را بر تشيع انجام مى‏ دادند، روزى از يك استاد خواستم تا به‏ طور چكيده باورهاى اعتقادى شيعيان امامى را برايم بيان كند.
استاد گفت: آنان معتقد به پيشوايانى هستند كه اول ايشان حضرت امام على، سپس امام حسن و امام حسين عليهم‏السلام و... هستند.
گفتم: و ما نيز ايشان را مورد احترام قرار مى‏ دهيم، و در اين ‏خصوص مشكلى نمى‏ بينم. استاد تا اين مطلب را از من شنيد، سخت عصبانى شد و به ابراز ناخوشايندى و بدگويى و دشنام‏ دادن برخواست و تلاش نمود تا مرا ساكت كند، ولى من به بحث ادامه دادم. او مرا از كلاس بيرون آورد و گفت تو در تلاشى تا باور اعتقادى شاگردان كلاس را باطل كنى. ولى من آن روز حقيقتا هنوز آشنايى با باور اعتقادى تشيع نداشتم. و اين برخورد ناخوشايند بود كه مرا تشويق نمود تا در مورد آنها تحقيق كنم.
در خلوت با خودم مى‏ گفتم: چرا استاد اين‏ گونه واكنش از خود نشان داد؟ و چنين با لحنى تند موضع‏ گيرى نمود؟ از جمله مسائل ناخوشايندى كه اين استاد وهابى در گفت‏ و گوى با من بيان كرد اين بود كه شيعيان، دينى غير از دين مسلمانان دارند!، آنان زنا را جايز مى ‏دارند ـ العياذ باللّه‏ ـ زيرا كه آنان قائل به (ازدواج موقت) هستند. و نيز وضو گرفتن آنان خلاف وضو گرفتن ما مسلمانان مى ‏باشد.
نگرشى بر متعه يا ازدواج موقت
كسى كه درخصوص ازدواج موقت اشكال وارد مى ‏سازد، درحقيقت بر احكام خدا طعنه وارد مى‏ سازد، احكامى كه پيامبر صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏ آله آنها را بيان فرمودند و به همين دليل ملاحظه مى‏ كنم كه گرويدن شيعيان اهل‏ بيت عليهم‏ السلام به حكم شرعىِ موجود در آيه «... و زنانى را كه متعه ( = ازدواج موقت) مى‏ كنيد واجب است مَهر آنها را بپردازيد». (1)
فخر رازى در بحث پيرامون اين آيه، از عمران ‏بن حصين نقل مى ‏كند كه او گويد:
«خداوند آيه متعه را نازل نمود، و آن را با هيچ آيه ‏اى نسخ نكرد، پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله در عمل به آن مرا امر نموده، [ ولى ] سپس مردى آن ‏طوركه رأيش پسنديد در اين‏ خصوص چيزى گفت!». (2)
سيوطى در (الدرالمنثور) از حَكَم نقل مى ‏كند كه از منسوخ شدن ‏آيه از وى سؤال مى‏ كنند كه آيا اين منسوخ است يا خير؟ در جواب مى ‏گويد: خير.
و حضرت على عليه ‏السلام مى ‏فرمايد:
«اگر عمر از متعه نهى نمى‏ كرد، جز فرد باشقاوت تن به زنا نمى ‏داد». (3)
و باز فخر رازى در بحث متعه از عمر چنين روايت مى‏ كند، «در متعه درعهد پيامبر صلى ‏الله‏ عليه‏ و ‏آله مشروع به ‏شمار مى ‏روند و من اينك از انجام آنها جلوگيرى مى‏ كنم؛
متعه حج و متعه نكاح. (4)
هر كس كه ازدواج موقت را منكر شده و آن را وسيله ‏اى جهت طعنه ‏زدن به تشيع قلمداد مى‏ كند درحقيقت طعنه بر قرآن كريم وارد مى‏ سازد. و اشكال ‏تراشى بر حكمت خداوند انجام مى ‏دهد، و گويا اين كه در تلاش است تا شريعتى را بر خداوند تحميل سازد، شريعتى كه ملايم با عقل ناقصش است.

دست‏يابى به حقيقت
جرنو مى‏ گويد: با گذشت زمان، روزنه ‏هاى حق برايم آشكار شد، و بى اساس بودن تهمت‏ هاى وارد شده بر تشيع برايم روشن گشت، و تلاش كسانى كه سعى دارند تا پيروان‏شان را از حقايق دور نگاه دارند نافرجام ماند. زيرا كه روزى از روزها حقايق روشن شد و غبار نشسته بر آينه از ميان رفت. كم‏ كم انديشه تشيع و باورهاى اعتقادى آنان در ذهنم تبلور يافت و به سال 1990 ميلادى در شهر (كوناكرى) به تشيع روى آوردم. و چه لحظات خوب و حساسى بودند، لحظاتى كه مسير زندگى‏ ام تغيير كرد، و به حقيقت هدايت شد و پس از چند سالى با كسانى كه پيش‏ تر از من شيعه شده بودند ديدار نمودم، و آن ها تازه از سفر تحصيلات علمى در يكى از مدارس حوزوى شيعه برگشته بودند و تصميم گرفته بودند مدرسه ‏اى شيعى تأسيس كنند، و همان‏ طور هم شد و من اولين طلبه آن مدرسه گرديدم.
************************************************************
1. سوره نساء، آيه24: «فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً».
2. اصل گفتار: «إن اللّه‏ أنزل المتعة آية و ما نسخها بآية اخرى، و أمرنا بها رسول ‏اللّه‏ صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله ومانهانا عنها، تم جاء رجل قال برأيه ماشاء». ر.ك: فخر رازى، التفسيرالكبير، ج4، ص44.
3. ر.ك: سيوطى، الدرالمنثور، ج 2، ص 486. اصل حديث: «لولا أن عمر نهى عن المتعةمازنى الاّ شقى».
4. ر.ك: تفسيرالكبير، ج 4، ص 43. اصل سخن: «متعتان كانتا مشروعتين فى عهد رسول‏اللّه‏ صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏ آله و أنا أنهى عنهما متعة الحج و متعة النكاح».

نوشتن دیدگاه