اولين حقى كه هم زن و هم مرد بايد رعايت كنند، خوش اخلاقى است، زيرا آنچه كه كانون خانواده به شدت به آن نيازمند است؛ نرمى، ملايمت، سازگارى، گذشت، ايثار، فداكارى، صفا و صميميت است و محبت و عشق و علاقه از همين روحيات به وجود مىآيد.
همان طور كه بدن انسان براى سلامت و تندرستى به خون نيازمند است تا همه اعضا به تحرك و فعاليت درآيند. در كانون خانوادگى هم آنچه كه به افراد خانواده توان و قدرت كار و كوشش مىدهد، خوش اخلاقى است.
اساساً اگر در هر محيطى، اخلاق حاكم نباشد، زندگى در آنجا از لذت و صفا برخوردار نخواهد بود.
رسول خدا صلىاللهعليهوآله مىفرمايند: «من به همسران خود از همه مهربانتر هستم هر كه بخواهد به من نزديكتر باشد بايد با خانواده خود مهربان باشد».[1]
مرد مىبايست به همسر خود، به خصوص در حضور ديگران احترام بگذارد. اين احترام بايد توأم با صميميت و مهربانى باشد. زن نيازمند دريافت محبت و احترام از شوهر است. مخصوصاً در حضور دوستان و آشنايان اين امر باعث مىشود كه زن از داشتن شوهر، احساس افتخار و سربلندى كند و اين احساس، شوق او را به زندگى زناشويى و آمادگى وى را براى گذشت و بردبارى در برابر محروميتها و سختىهاى احتمالى بيشتر مىكند.
البته طبق فطرت الهى، خداوند مودت و محبت را از ابتدا بين زن و شوهر قرار داده است. اما معمولا انسانها با اشتباهاتشان، به اين محبت ضربه مىزنند. اگر منفى بافيها، بدبينىها، زخم زبانها در زندگى راه پيدا كند، محبت خدادادى رخت بر مىبندد.
از اين رو در اسلام به مردان سفارش شده است كه به زنان خود اظهار دوستى و محبت كنيد چنانكه رسول خدا صلىاللهعليهوآله مىفرمايند: سخن مرد به همسرش كه «تو را دوست دارم» هيچگاه از قلب او زدوده نخواهد شد».[2]
مرد بايد در ايجاد يك محيط آرام، صميمى ، اطمينان بخش در خانواده خود بكوشد. تا همسر و فرزندانش تحت تأثير محبت ظاهرى و لفظى افراد خارج از محيط خانواده قرار نگيرند. بداخلاقى و عدم تفاهم شوهر و همسر در خانواده، باعث دلزدگى خواهد شد.
«اِءنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَهِ أَلاَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ؛ همانا ورشكستهترين افراد، كسانى هستند كه خود و خانواده خود را (در اثر سوء تربيت يا كوتاهى در تعليم و تربيت) در روز قيامت به زيان انداختند، هان! اين همان خسران و زيان آشكار است».[3]
پس بايد دانست كه چگونه كانون خانواده را گرم و با معنويت نگه داشت و از بىروح شدن و به سردى گراييدن آن، پيشگيرى كرد تا فرزندانمان با عقدههاى روانى و افسردگى، كه از لوازم حتمى اينگونه كانونهاى خانوادگى است پا به اجتماع نگذارند كه بدون ترديد اين آغاز بزهكارى و دلمردگى اجتماع است.
به طور كلى براى آنكه كانون خانواده از هم پاشيده نشود بايد ارضاى غرائز جنسى را از محيط سالم خانواده و از چارچوب ازدواج خارج ننمائيم؛ زيرا هم خانواده را تباه مىكند و هم محيط كار انسان را به فساد و تباهى مىكشاند. اگر زندگى متزلزل باشد، كاخها و خانههاى مجلل هم بىروح و پوچ است. و اگر زندگى استوار و مستحكم باشد، خانه گلين هم پر از روح و نشاط است.
جلوهگرى زن در محيط خانه و براى شوهر از ارزشهاى والاست. و در مقابل جلوه گريهاى او در محيط خارج و براى مردان بيگانه از ضد ارزشهاى شوم است زيرا اين جلوهگرىها با بىبندوبارى و هرزگى زن در خارج از خانه و در محيط كار و اجتماع همراه است و بدون شك در بعد مادرى، او را ناموفق مىسازد و در نتيجه فرزندانى ناصالح و ناسالم به جامعه ارائه خواهد داد.
-----------------------------------------------
[1] ـ سفينة البحار: ماده «رفق».
[2] ـ وسائل الشيعة: ج 14، ص 10.
[3] ـ سوره زمر: آيه 15.
خانواده
نقش اخلاق در حفظ عفت
- بازدید: 2620