مى‏گويند كه ابو بكر و عمر هميشه با رسول خدا (ص) بودند اما مى‏بينيم كه آن حضرت يك ماه از عايشه و حفصه قهر كرده بود و عمر در اين مدت نه از آن اطلاعى داشت و نه مى‏دانست آن بزرگوار كجاست.
مسلم در ج 2 صحيح، از ص 1105 إلى 1113 در كتاب الطلاق، باب پنجم را به اين موضوع اختصاص داد كه رسول خدا (ص) يك ماه از زن هايش قهر كرد و علت آن را ايذاء عايشه و حفصه معرفي مى‏كند. بحث ما درباره اين دو - به خواست خدا - در نوشتارى جدا گانه مى‏آيد. در اينجا مى‏ خواهيم بگوئيم كه علاوه بر بى خبرى عمر از محل پيامبر (ص) ، صريح بعض روايات باب است كه عمر در هر كارى دخالت مى‏كرد و أمّ سلمه به او اين گونه اعتراض مى‏كند:
«... عجبا لك يابن الخطاب قد دخلت في كل شى‏ء حتى تبتغى أن تدخل بين رسول اللّه (ص) و ازواجه!...». چگونه مى‏توان پذيرفت كه عمر -و نيز برادرش ابوبكر- هميشه با رسول خدا (ص) بودند كه پس از يك ماه دورى آن حضرت حتى به مسجد هم نرفته بودند تا از ساير مسلمانان خبر آن حضرت را بگيرند و در اين مدت نمى‏ دانستند كه دو دخترشان با رسول خدا (ص) چه كردند و آن كوه حلم و بردبارى را آنچنان به خشم آوردند كه يك ماه از آنان قهر بود. باز هم بگوئيم كه ابو بكر و عمر هميشه با پيامبر (ص) بودند!(1)

- پاورقی -

(1) به صحيح بخارى، ج 1 ص 33، كتاب العلم، باب التناوب في العلم، و ج 9 ص 109، كتاب الاحكام، باب ما جاء في اجازة الخبر الواحد، رجوع كنيد و ببينيد كه چگونه جريان مزبور را تحريف كرده و با اشاره از آن مى‏گذرد و البته او از اين نمونه ‏ها زياد دارد!

نوشتن دیدگاه