«ابراهيم امام و منصور دوانيقى‏» ابوالعباس سفاح از نوادگان ‏عباس، عموى پيامبر(ص) است. آنان حركتى سرى را بر ضد بنى‏اميه ‏سامان دادند. ابراهيم امام، رهبر قيام ابومسلم را انسانى شجاع ‏و كارآمد و با استعداد مى ‏يابد و او را به خراسان اعزام مى ‏كندو به او توصيه مى ‏كند كه بدون نام بردن از فردى، مردم را به‏«الرضا لال محمد»; برگزيده آل محمد(ص) دعوت كند. امام صادق(ع) ابوسلمه كه بعد به وزير آل محمد شهرت يافت. را به كوفه‏ فرستاد و خود در ناحيه شامات فعاليت م ى‏كرد. بدين ترتيب آن حضرت‏ نبض حركت‏هاى ضد اموى را به وسيله كارگزاران خويش در دست گرفته‏ بود. مدتى بعد، ابراهيم امام توسط مروان زندانى و كشته مى ‏شود ورهبرى نهضت طبق وصيت ابراهيم امام، در اختيار سفاح و ديگر برادرانش قرار مى‏ گيرد. (10)
ابوسلمه توسط محمد بن عبدالرحمن، نامه‏ هايى براى امام صادق(ع) وعبدالله محض مى‏ فرستد و به پيك‏ هاى خود دستور مى ‏دهد كه هيچ كدام‏ از آن‏ها از نام ه‏اى كه براى ديگرى فرستاده شده است، اطلاع پيدا نكند. آن حضرت در آن نامه ‏ها حمايت‏ خود را از خلافت آنان اعلام‏ مى‏ دارد. ابومسلم دو نامه به حضور آن حضرت مى ‏فرستد و در نامه ‏دوم مى‏ نويسد: هزار جنگجو در اختيار من است. به انتظار فرمان ت‏و هستيم. (11) امام صادق(ع) به او پاسخى نمى ‏دهد.
سؤال: چرا امام صادق(ع) به اين پيشنهادها جواب مثبت نداد و از زمينه‏ هاى خلافت و نيروها استفاده نكرد؟

- پاورقی -

10- سيرى در سيره ائمه اطهار(ع)، ص‏119.
11- مروج الذهب، ج‏3، ص 268.

نوشتن دیدگاه