‌محدّث نوري از افراد مورد وثوقي چون (شيخ باقر کاظمي) و(شيخ طه نجف) نقل کرده که در نجف اشرف روحاني زاهد ومقدّسي به نام (شيخ حسين) از تيره‌ي (آل رحيم) بوده که در نهايت فقر زندگي مي‌کرده واز کودکي به سرفه ومرض سينه مبتلا بوده، وبه هنگام سرفه کردن از سينه‌اش خون مي‌آمده، از زني از اهل نجف خواستگاري کرد ودست رد بر سينه‌اش زدند.
‌شيخ حسين چهل شب چهارشنبه به مسجد کوفه رفته، شبها را در آنجا بيتوته کرده، همه‌اش به دعا ومناجات وتوسّل سپري نموده ونتيجه‌اي حاصل نشده، تا در چهلمين شب چهارشنبه به محضر مولي راه يافته، پس از گفت وگوي فراوان حاجت‌هاي خود را بازگو کرده، مولي فرمود:
(امّا سينه‌ات پس عافيت يافت، امّا آن زن به زودي نصيب تو مي‌شود، ولي فقر تا پايان زندگي با تو قرين است).
‌آنگاه در محضر مولى به حرم حضرت مسلم مشرف شده، آثار عظمت فراوان از مولى مشاهده کرده، در همان لحظه سينه‌اش خوب شده ودر کمتر از يک هفته مقدمات ازدواج با خانم مورد نظرش فراهم گرديده است.
‌اين داستان با تفصيل بسيار گسترده در منابع فراوان آمده است،(23) جز اين که نام او در (جنه المأوى) محمد به جاي حسين ذکر شده است.

 - پاورقی -

(23) ملاقات با امام زمان، ج 1، ص 290؛ ديدار يار، ج 2، ص 197؛ امام زمان وسيد بحر العلوم، ص 63 و158.

نوشتن دیدگاه