بر خلاف تصوّر بسيارى، اعتقاد به حضرت مهدى، عجّل الله فرجه الشريف، واين که آن حضرت متولّد شده است اختصاص به شيعه ى اثنا عشريه ندارد، بلکه اين مسئله جايگاه ومنزلت بارز ودامنه ى وسيعى در ادبيات اهل سنّت، از مذاهب، گوناگون دارد.
مراد از ادبيات همه ى آن چيزهايى است که به طور نثر يا شعر، گفته شده است.
مظهر اين ادبيات، عمدتاً، از سه مجموعه تشکيل مى شود که عبارت است از:
1. کتب تفسير وتاريخ وحديث وروايات فضائل ومناقب.
2. توصيف ها ومدايح وتمجيدها وتعريف هايى که به شکل نثر است.
3. توصيف ها ومدايح وتوسّلات ومناجات هايى که به شکل شعر است.
با مطالعه ى ميراث مکتوب اهل سنّت، اين حقيقت به طور آشکار، به چشم مى خورد که جمع کثيرى از اهل سنّت، از علما وشعراى شان، از همه ى مذاهب، وگرايش ها، به اين که حضرت مهدى (عجل الله فرجه)، فرزند امام حسن عسکرى (عليه السّلام) ودوازدهمين امام شمرده مى شود ودر سال 255 هجرى متولد گرديده است اعتقاد دارند واين مطلب، از دوموضوع به دست مى آيد:
يک) توصيف حضرت مهدى (عجل الله فرجه) به اين که از اولاد حضرت فاطمه (عليها السّلام) است واين که او، آخرين امام از دوازده امامى است که در صحيح بخارى ومسلم(1) به عدد آنان اشاره دارد.
دو) اين که آن حضرت، تنها فرزند امام حسن عسکرى (عليه السّلام) ونام او، مانند نام جدش، (محمد) است.

- پاورقی -

(1) صحيح بخارى، ج 4 ص 248، چاپ دار المعرفه بيروت، کتاب الاحکام صحيح مسلم (به شرح نووى) چاپ دار الفکر بيروت، ج 12، ص 201 - 203 کتاب الامارة.

نوشتن دیدگاه