از آنجا كه غدير روزيست كه خداوند متعال به آن دين را كامل و نعمت را بر بندگانش تمام فرمود از اين جهت كه خشنودى خود را بامامت مولاى ما اميرالمومنين اعلام فرمود و او را رايت هدايت قرار داد تا امت را بسنن سعادت و راه مستقيم حق وا دارد و از پرتگاه هلاكت و لغزش گاه ضلالت باز دارد، بدين سبب بعد از روز مبعث نبوى صلى الله عليه و آله روزى بعظمت اين روز نخواهيد يافت كه نعمتهاى ظاهرى و باطنى در آن اين چنين فراوان شده و رحمت واسعه او همگى را فرا گرفته باشد، بزرگتر از اين روز "فرخنده اى" كه فرع اين اساس مقدس "بعثت نبوى" و استوار سازنده اين دعوت قدسى است، بنابراين بر هر فرد از افراد گروه ديندار واجب است كه در قبال اين نعمتهاى عظمى قيام بسپاسگذارى نمايد و تمام مظاهر شكرگذارى پروردگار و تقرب بساحت قدس او را از خود ظاهر سازد و از انواع عبادات، از قبيل نماز و روزه و نيكى و صلحه رحم و اطعام و شركت در مجامع متشكله مناسب اين روز بهره مند شود، و در احاديث ماثوره از اين امور مراسمى و آدابى رسيده از جمله آنها روزه است.