به معناى «بسيار راستگو» است. كسى كه گفتار و رفتارش هر دو شايسته است و به عبارت ديگر كسى كه رفتار او گفتارش را تصديق مى كند صديق نام مى گيرد.
حضرت زهرا عليهاالسلام هم صادقه است و هم صديقه و اين نشان حضور ارجمند صفت راستگويى در حضرت است.
عايشه گفت: پس از پدرش پيامبر صلى الله عليه و آله كسى را از فاطمه عليهاالسلام راستگوتر نديدم. [بحارالانوار، ج 43، ص 84، ح 7.]
گفتنى است: مريم مادر عيسى عليه السلام در قرآن، صديقه معرفى شده است «و امه صديقه» [مائده، 75.]
در روايتى مى خوانيم: «و هى الصديقه الكبرى و على معرفتها دارت القرون الأولى» [بحارالأنوار، ج 43، ص 105، ح 19.] حضرت زهرا عليهاالسلام صديقه ى كبرى است پيشينيان نيز با او آشنا بوده اند.
اين واژه در قرآن كريم بر حضرت ابراهيم [مريم، 56.] و حضرت ادريس [مريم، 56.] و حضرت يوسف [يوسف، 46.] نيز به كار رفته است.

نوشتن دیدگاه