خديجه كه در طول دوران باردارى تنها بود و از زنان قريش كسى به ديدار او نمى آمد، به هنگام زايمان نزد آنان فرستاد تا او را در امر زايمان يارى دهند آنان پيام دادند كه چون تو از ما بريدى و سخن ما را نشنيدى و با يتيم ابوطالب ازدواج كردى ما نزد تو نخواهيم آمد و ياريت نمى كنيم.
حضرت خديجه در اين ارتباط نيز غمناك مى شود ولى در اين زمان چهار بانوى گندم گون و بلند قامت بر او ظاهر مى شوند گويا كه از زنان بنى هاشمند. خديجه از ديدارشان ابتدا دهشت زده مى شود ولى يكى از آنان مى گويد: غمگين مباش كه فرستاده هاى خدا و خواهران تو هستيم من ساره ام و اين آسيه و آن يكى مريم و ديگرى كلثوم خواهر موسى است خداوند ما را فرستاده تا در امر زايمان ياريت دهيم. آنگاه يكى در سمت راست خديجه و ديگرى در سمت چپ و ديگرى در مقابل و چهارمى در پشت سر او قرار گرفتند. خديجه نوگل خويش فاطمه را پاك و پاكيزه زاييد. اين نوزاد به زمين كه رسيد از او نورى تابش كرد كه به همه ى خانه هاى مكه راه يافت و اين نور شرق و غرب عالم را روشن ساخت.
پس از زايمان، ده حورالعين كه با هر كدام طشتى بهشتى و ظرفى كه پر آب از كوثر بهشت بود، آمدند.
زنى كه در مقابل حضرت خديجه بود ظرف آب و طشت را گرفت و زهرا را با آب كوثر شستشو داد و پارچه اى كه سفيدتر از شير و خوشبوتر از مشك بود بيرون آورد و زهرا عليهاالسلام را در يكى پيچيد و با ديگرى سرش را بست.
آنگاه از زهرا عليهاالسلام خواست تا سخن گويد و زهرا عليهاالسلام لب به شهادتين گشود و فرمود: گواهى مى دهم كه خدايى جز خداى يگانه نيست و پدرم رسول خدا و شوهرم سرور اوصياء و فرزندانم سرور همه فرزندان هستند.
زنان گفتند: اى خديجه اين دخترت را پاك و پاكيزه آراسته و مبارك بگير دخترى كه هم خود مبارك است و هم نسلى مبارك دارد.
خديجه نيز شادمان دخترش را به سينه چسباند و پستان به دهانش نهاد و شير فراوان كام زهرا را سيراب كرد.
آمدن چهار تن از برترين زنان براى ولادت حضرت زهرا عليهاالسلام نيز از فضائل ويژه ى آن حضرت است.

نوشتن دیدگاه