حضور سياسى حضرت زهرا عليهاالسلام بسيار ژرف، كوبنده، گسترده و جاودانى است و ابعاد گوناگون مثبت و منفى داشت. اما ستيز مثبت حضرت زهرا عليهاالسلام:
1- ابزار خشم و ناخرسندى از حاكميت.
خشم مقدسى كه همسان خشم رسول خدا بود گريه هاى حضرت نيز تفسيرى از اين ناخرسندى بود.
2- ايراد خطبه ها و رد منطقى و استدلالى حاكميت غاصب.
3- دعوت پيگير از مهاجر و انصار براى حمايت از على عليه السلام.
اما اساس حضور سياسى و جاودانى حضرت زهرا عليهاالسلام مبارزه ى منفى با حاكميت بود مبازره ى منفى اى كه بازتابى عظيم و تاريخى داشت. اين مبارزه ى منفى كه از سوى بعضى از اصحاب پيامبر نيز همراهى شد عبارت بود از:
1- عدم حضور در جماعت حاكمان.
2- وصيت به عدم حضور حاكمان در تشييع آن حضرت كه اين يك اعتراض جاويد منطقى و ماندگار بود.
3- وصيت به پنهان ساختن قبر. و اين براى آن بود تا حاكمان كه خشم زهرا عليهاالسلام سند غصب آن بود هميشه رسوا بمانند. اين مبارزه ى منفى اسوه ى مباركى شد براى چهره هاى شناخته شده اى كه كارهايشان معيار قرار مى گرفت. مثلا بلال مؤذن رسمى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله پس از آن حضرت، براى خلفا، اذان نگفت واين يك سند تاريخى است. ابن مسعود وصيت كرد كه: حاكمان، در مراسم دفن و تشييع او شركت نكنند و بر جنازه ى او نماز نخوانند و مالك بن نويره، به حاكمان زكات نپرداخت.
فاطمه ى زهرا عليهاالسلام پس از پيامبر، آن هنگام كه ديد جامعه ى اسلامى به عقب برمى گردد و دستور پيامبر مبنى بر وصايت على عليه السلام را ناديده گرفته ، از امام و رهبر شايسته بريده، و در كنار اين بريدگى، از قرآن و احكام آن نيز بريده خواهد شد به ميدان آمد و رهبرى انقلابى عظيم و شكوهمند را به عهده گرفت.
گرچه در حقيقت رهبر اين انقلاب عظيم امير مؤمنان على عليه السلام ولى از آنجا كه جو و فضاى آن روز براى امام على عليه السلام بسته بود و اين بانوى بزرگ به دليل انتساب نزديك خويش با پيامبر و به ادله ديگر كه هم اكنون جاى گفتگوى آن نيست در حالتى بازتر مى توانست فعاليت كند بخش عظيمى از اين كار بزرگ و حضور سياسى به حضرت زهرا عليهاالسلام واگذار شد.
به اين شكل، اين نمونه بانوان سخنگوى رهبرى شد كه هم اكنون خانه نشين شده است و فرياد على عليه السلام بود كه از حلقوم حضرت زهرا عليهاالسلام بر مى خاست.
حضرت زهرا عليهاالسلام به ميدان آمد و نهضتى عظيم بپا ساخت و گفتنى ها را فرياد كرد و با حاكمان آن زمان به شدت درگير شد و در حضور مردم، آنان را به محاكمه كشيد و رسوا ساخت آمدن به مسجد و ايراد سخنرانى طولانى و به يادگار گذاشتن آن خطبه ى نورانى يكى از اين صحنه هاست. حضور فعال آن صديقه ى طاهره و درگيرى مستقيم و رويارويى آن حضرت، به دور از تقيه با حكومت و حاكمان آن زمان چيزى نيست كه بر كسى پوشيده باشد.
حضرت، با شناخت دقيق زمان و درك درست از انحراف مسلمانان و پيش بينى صحيح از آينده ى وخيم اين انحراف، به ميدان آمد و افشاگرى كرد و در مسجد پيامبر، حاكمان زمان را رسوا ساخت.
سخنرانيها، مناظره ها، شعرها، مرثيه ها، گريه ها، شيون ها و حضور بر در خانه ى مهاجر و انصار و دعوت آنان براى قيام و حركت، نمودهاى از اين انقلاب بزرگ است.
صديقه ى منصوره عليهاالسلام تا آنجا پيش رفته است كه در خطبه ى خويش در مسجد با حضور ابوبكر و در جمع مهاجر و انصار رو به انصار مى كند و علنا آنان را به قيام مسلحانه عليه حكومت و حاكمان زمان فرامى خواند. مى فرمايد: ما هذه الغميزه فى حقى و السنه عن ظلامتى... و لكم طاقه بما احاول و قوه على ما اطلب و ازاول» و يا مى فرمايد: «أأهضم تراث ابى و انتم بمراى و مسمع منى و منتدى و مجمع؟! تلبسكم الدعوه و تشملكم الخبره و انتم ذووالعدد و العده و الادات و القوه و عندكم السلاح و الجنه...»
چرا درباره ى حق من كوتاهى مى كنيد و در برابر ظلمى كه به من مى رود غفلت و سستى نشان مى دهيد با اينكه شما توان تحقق بخشيدن به خواست من را داريد. و نيز فرمود: آيا ارث پدرم به ظلم از من گرفته شود و شما مى بينيد و مى شنويد و حاضريد. دعوت و نداى من شما را فرامى گيرد و از حال من باخبريد شما كه قدرت و ابزار و شمشير و سپر به همراه داريد.
حضرت زهرا عليهاالسلام با اين حركت انقلابى خويش پس از پيامبر خط اسلام ناب را، اسلام ولايت و رهبرى را ترسيم كرد و اين را برابر همگان تا دامنه ى قيامت گشود.
گفتنى است: اين حضور سياسى، اجتماعى و گسترده ى حضرت زهرا عليهاالسلام با توجه به جو آن روز و ضرورت پديد آمده بود و هرگز ارتباط تنگاتنگ زن و مرد نامحرم پديد آمده و در زمان ما را تأييد نمى كند.
حضور زهرا عليهاالسلام در مسجد آن گونه كه تاريخ و حديث بازگو مى كند پوشيده و در پرده بوده است. و اين هرگز سخنرانى زن براى مرد را در موارد عادى تأييد نمى كند. حضرت زهرا عليهاالسلام چون حق را تنها ديد و جز او كسى توان دفاع از حق را نداشت و به پاخاست و به ميدان آمد و با حضور سياسى خويش به نبردى بى امان، گسترده و عميق با دشمن پرداخت. حق را گفت و باطل را رسوا كرد و خط اصيل اسلام را ترسيم كرد و مشعل هدايت را به دوش كشيد و مرام تشيع را معرفى كرد و شيعه امروز آنچه دارد از همان حركت حضرت زهرا عليهاالسلام است.
گريه هاى حضرت زهرا عليهاالسلام، ناله ها و شكوه ها و شعرهايش همه بر اين حقيقت گواهند و حجم زياد مصيبتهايى كه دشمن در آن دوران كوتاه بر حضرت وارد كرد گواه حضور فعال و مؤثر اين بانوى نمونه است. ولى همانگونه كه اشاره شد دو نكته دراين ارتباط، قابل توجه است:
1- حضور زهرا عليهاالسلام حضورى عفتمند، پوشيده و باحجاب بود.
2- اين حضور حتى در اين شكل باز بر اساس ضرورت ها بود. و لى در هر صورت، حضور سياسى زهرا عليهاالسلام در آن شرايط، الگويى است براى همه به ويژه زنان و دفاع بى نظير زهرا عليهاالسلام تا مرز شهادت و ايثار جان خويش و در اين راه اسوه اى است براى همه ى مسلمانان. حضرت زهرا عليهاالسلام خويش را فدا كرد تا از رهبرى شايسته حمايت كند. خود را از دست داد تا خداى خود را دريابد. حضرت زهرا عليهاالسلام هفتادوپنج روز پس از پيامبر و يا نودوپنج روز بيشتر زنده نماند و در اين ايام با تمام نيرو در كنار حق ايستاد و از همه چيز دست شست و از حق دست نكشيد. اگر مجاهدت هاى اين بانوى نمونه نبود مرام تشيع پا نمى گرفت و منشور جاويد آن رقم نمى خورد.

نوشتن دیدگاه