فهم درست دين، شناخت حق و زمان آگاهى از ويژگى هاى حضرت صديقه ى طاهره عليهاالسلام است.
شرايط سياسى اجتماعى پس از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله بسيار پيچيده و حساس بود. از يك سو، نيروهاى خارجى زخم خورده، در انتظار مرگ اين رسالت عظيم با پديد آمدن درگيرى هاى داخلى بودند، از سوى ديگر، توده هاى مسلمان هنوز با ژرفاى معارف اسلامى آشنا نشده بودند و عده اى نيز در درون خويش، نفاق را پنهان كرده بودند، گرايش هاى عميقى به جاهليت و كفر داشتند و كينه ى ژرف خويش را براى فرارسيدن فرصت هاى مناسب پنهان مى كردند. دسته بندى هاى مهاجر و انصار و مرزبندى هاى قبيله اى، همه زمينه هاى بسيار خطرناكى براى بروز يك درگيرى مسلحانه و نابودكننده بود. حضرت زهرا عليهاالسلام با رعايت همه ى اين مصالح عمومى و دينى و حاكميت را رسوا ساخت و امامت و ولايت را تبيين كرد.
روشنگرى در چنان شرايط تيره اى، شناخت عميق سياسى مى خواست و درك ژرف دينى و دلسوزى براى اسلام.
حضرت زهرا عليهاالسلام روشنگرى دينى و ستيز سياسى خويش را چنان استوار، بنيان نهاد كه اسلام دچار بحران و سقوط نگردد، ولى حاكميت رسميت يافته نيز، به عنوان حاكميت حق، پذيرفته نشود.
حضرت زهرا عليهاالسلام نشان داد كه غصب، حاكميت دارد و حقيقت ندارد. امامت، حاكميت ندارد و حقانيت دارد.
از اينرو شيوه هاى سياسى حضرت زهرا عليهاالسلام بسيار قابل ملاحظه است. او چون عايشه به جنگ حقيقت، امامت و... نرفت. همان گونه كه چون بسيارى از زنان نامدار آن زمان، ساكت و بى تفاوت نماند. و چون زبير نيز با شمشير و بدون درك موقعيت، به ستيز نپرداخت.
او بزرگترين حامى عدالت، امامت و حقانيت بود و سخت ترين دشمنان حاكميت غاصب و رسميت يافته. ليكن ستيز و حمايت او در اوج حكمت و تدبير بود. اشك را برگزيد و خطبه را؛ تبيين حقايق را انتخاب كرد و دفن و تشييع پنهان را. تا بدون جنگ سرخ، مظلوميت خويش و امامت مغصوب را اعلان كند. او انقلابى سبز آفريد، نه شورشى سرخ. و سرانجام فرهنگ مبارزه با نيروى هاى به ناحق حاكم را، آنگاه كه رويارويى نظامى، ثمربخش نباشد، به ما آموخت.
خطبه ى زهرا عليهاالسلام را بنگريد كه چگونه از معارف دينى سخن مى گويد. اساس و اصول دين را چگونه شناخته و شروع انحراف را چگونه سريع دريافته، و بالاتر اين كه: چگونه از آينده ى وخيم اين انحراف، پرده برداشته است.
با ما همراه شويد تا با اين ارزش ها بيشتر آشنا شويم و پاى بندى زهرا عليهاالسلام را به آن بنگريم و تجلى اين اصول ارزشمند را در زندگى حضرت بيابيم؛ آنگاه اين نمونه ى والا را اسوه ى نيك خويش بسازيم.
در پايان بر خود لازم مى دانم كه از الطاف حضرت استاد آيه الله سيد محمدحسن مرتضوى لنگرودى دام ظله العالى كه همه كتاب را ملاحظه فرمودند و در بخش هاى گوناگون كتاب راهنماييم كردند و با مقدمه ى پرمحتواى خويش بر غناى كتاب افزودند سپاسگزارى و قدردانى كنم استاد بزرگوارى كه سالها از درس هايش توشه مى گيرم و از اخلاق و اخلاص و رهنمودهايش بهره مند مى شوم. خداوند سايه بلند پايه ى معظم له را بر سر ما مستدام بدارد. و نيز بايد كه از سرور بزرگوار جناب حجةالاسلام و المسلمين حاج شيخ حسن عرفان دامت بركاته نيز تشكر كنم چرا كه بر نگارش كتاب نظارت بسيار داشته و راهنمايى هاى ايشان در سراسر كتاب دستگيرم بوده است ويرايش و ويراستارى كتاب نيز لطف اين عزيز بزرگوار است. و از بزرگ برادرم حجه الاسلام و المسلمين حاج شيخ احمد احمدى دامت بركاته معاونت فرهنگى، پژوهشى انتشارات امير كبير تشكر دارم كه با تلاش ايشان در فرصت كوتاه اين كتاب به چاپ رسيد و در اختيار خوانندگان محترم قرار گرفت. گفتنى است كه ثواب اين زاد راه فرهنگى را به روح پدرم حضرت حجه الاسلام و المسلمين حاج شيخ محمد حسينيان فضائلى قدس سره و حاج دائى عزيزم حضرت استاد مرحوم شيخ على صفائى حائرى قدس سره تقديم مى كنم هم او كه نمونه اش در سرتاسر زندگى ام كمتر ديده ام و از دست دادنش شكيبم را برده است.
از خداوند مى طلبم كه اين اثر را سودمند قرار دهد و با قبول آن بر من منت نهد و افتخار فهم درست دين و پاى بندى به آن در زندگى و دفاع از حريم دين را به من عنايت كند.

مهدى حسينيان قمى

نوشتن دیدگاه