(يص) از احاديث صحيحه معلوم است كه حضرت فاطمه را در آسمانها منصوره مى خواندند و نصر بمعنى اعانت است يقال نصره على عدوه اى اعانه و انتصار بمعنى انتقام است و در اين مقام معنى منصوره بفارسى يارى كرده شده است و ناصر و معين و يارى كننده وى خداست و در كريمه مباركه (و من قتل مظلوما فقد جعلنا الوليه سلطانا فلايسرف فى القتل انه كان منصورا) مراد از منصور حجة بن الحسن عجل الله فرجه مى باشد و در كتاب معانى الاخبار از امام صادق مرويست كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود در شب معراج سيبى بمن داد برادرم جبرئيل چون شكافتم نورى از او ساطع شد جبرئيل عرض كرد چرا از اين سيب ميل نمى فرمائى پس بخوريد و بيمى نداشته باشيد كه اين نور منصوره است در آسمان و در زمين فاطمه است پس گفتم اى حبيب من چرا او در آسمان منصوره و در زمين فاطمه است عرض كرد فاطمه ناميدند از آنكه شيعيان خود را از آتش نجات مى دهد و دشمنان خود را از دوستى خود دور دارد و در آسمان منصوره ناميده شده است براى اين است كه دوستان خود را اعانت مى كند و مانع از دخول آتش مى شود و اين است قول خداوند سبحان (و يومئذ يفرح المؤمنون بنصر الله ينصر من يشاء و هو العزيز الرحيم) و اين بشارتى است روحانى و تكريمى است رحمانى و اظهارى از جلالت قدر آن مستوره كبرى است و تسليه ايست از انتقام اعادى آن بزرگوار و اين آيه مباركه در سوره روم است و مژده و بشارتى است در غلبه روميان بر فارسيان و اصحاب حضرت رسول را در آن خصوص حكاياتى است گويا مقصود از اين حديث شريف اين است كه فاطه زهرا يارى كرده شده است از جهت دوستانش و بعبارة اخرى نصرت دوستان فاطمه نصرت فاطمه است بناء على ذلك معنى منصوره لازمه معنى فاطمه است كه آن نجات از آتش است و كدام نصرت و اعانت بالاتر است از اينكه دوست كسى بجهت او از آتش ابدى خلاص شود و نجات يابد و غالب بر دشمن خود گردد و استشهاد باين آيه در مقام تأويل است و خلاصه آن بر حسب ظاهر است كه حضرت فاطمه نصرالله است و از اين نصر كه منصوره است هر كس را مى خواهد يارى مى كند و هر كس را مى خواهد خوارى مى دهد و در تأويل روايت فرموده اند نصر فاطمه لمحبيها
اى گرامى دخت سالار امم     لوح محفوظ خداى ذوالنعم
همسر و هم خوابه حبل المتين     ماه برج عروة الوثقى دين
از تو جسته سكه عصمت رواج     عصمتت بگرفته از عفت خراج
با وجود چون تو زن در احترام     ديگر از مردان نبايد برد نام
كوه مس را مى كند كان طلا     خاك پاى فضه ات چون كيميا
آبروى مريم از خاك درت     ساره و هاجر بخدمت بردرت
گر توئى زن اى سر افراز زمن     كاش مردان جهان بودند زن
كرده حق نام كرامت فاطمه     ملك هستى راز جودت قائمة
ذات تو اسباب ايجاد وجود     خاطرت آينيه غيب و شهود
سر مكنون خداى... اكبرى     جفت حيدر دختر پيغمبرى
قلب تو اى قلزم مجد و شرف     شد براى يازده كوكب صدف
قامتت اى سر و بستان صفا     پاى تا سر نخل توحيد خدا
آنچه قدرت داشت ذات كردگار     جمله را بر دست در ذاتت بكار
بيش از اينم نى بوصفت دست رس     گر بود در خانه كس يك حرف بس

نوشتن دیدگاه