فقالت- (عليها سلام):
الحمد لله على ما انعم و له الشكر على ماالهم و الثناء بما قدم من عموم نعم ابتداها و سبوغ آلاء اسداها و تمام منن والاها جم عن ألاحضاء عددها و ناى عن الجزاء أمدها و تفاوت عن الادراك أبدها و ندبهم لاستزادتها بالشكر لاتصالها و استحمد الى الخلائق بإجزالها و ثني بالندب إلى أمثالها.
ستايش مخصوص ذات جامع كمالات الهى است بر نعمتهائى كه ارزانى داشته و سپاس فراوان بر آنچه الهام فرموده و درود فراوان بر آنچه كه مرحمت فرموده از آغاز نعمتهاى عمومى و رسا و فراخ بودن نعمتها و تمام و پشت سرهم بودن عطاياى گرانبها كه عدد آنها بقدرى زياد است كه قابل شمارش نيست و دامنه نعمت بقدرى بى پايان است كه نمى توان در مقام پاداش برخاست.
ابديت اين نعمتها بقدرى متعالى است كه قابل درك نيست براى فزونى نعمتها دعوت بشكر نمود و با فرو فرستادن و كامل كردن نعمتها به ستايش فراخواند و در آخرت مردم را بمثل اين نعمتها دعوت نمود.