اوّل: آنكه در «بحار» نقل فرموده كه حضرت رسول (صلى اللَّه عليه و آله) فرمود:
«فاطِمَةُ سَيِّدَة نِساءِ الْعالَمينَ مِنَ الْاَوَّلينَ وَالْآخِرينَ». [ امالى صدوق: ص 575 ح 787/ 18، بحار: 43/ 24 ح 20، عوالم: 11/ 88- 109، مناقب: 3/ 322. ] و كسى نگويد كه در حق مريم هم اين آيه نازل شده (اِنَّ اللَّهَ اصطَفيكِ وَ طَهَّرَكِ و اصطفيكِ عَلى نِسآءِ الْعالَمينَ) [ آل عمران: 42 و فى «المجمع»: العالمون بفتح اللّام اصناف الخلق كلّ صنف منهم عالم جمع لا واحد، له من لفظه و قيل العالم يختصّ بمَن يعقل و جَمعه بالواو والنون و ذهب اكثر المتكلّمين الى اَنّ العالم انّما هو الجسمانى المنحصر فى الفلك العلوى والعنصر السّفلى و عن بعض العارفين: المصنوع اثنان: عالم الماديّات و عالم المجردّات. و الكائن فى الاول، هو الجسم، والفلك والفلكيّات، والعنصر والعنصريات، والعوارض اللّازمة له، و فى الثّانى: هم الملائكة المسماة بالملاء الاعلى والعقول والنفّوس الفلكيّة و الارواح البشريّة المسماة بالنفوس النّاطقه. مجمع البحرين: 2/ 235 حرف عين. ] به جهت آنكه در حديث «من الاوّلين والاخرين» دارد و در آيه ندارد، پس بايد آيه را حمل كرد به نساء عالم خود كه زنان زمان مريم باشند نه آنكه زنان دنيا از اوّل تا آخر، و حديث را حمل كرد به تمام زنان اهل عالم به قرينه ى لفظ «الأوّلين والآخرين»، مثل قوله تعالى كه از براى بنى اسرائيل مى فرمايد:
(اِنّى فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعالَمينَ) [ بقره: 122. ] كه مراد تفضيل آنها است به اهل عالم خودشان نه تمام عالم، به دليل آيه ى شريفه كه به امت مرحومه مى فرمايد:
(وَ كُنْتُمْ خَيْرَ اُمَّةٍ اُخْرِجَت لِلنَّاسِ). [ آل عمران: 110. ] دوّم: آنكه سيادت و بزرگى و فضيلت مردم به پدرها است و صدّيقه ى طاهره بنت محمد (صلى اللَّه عليه و آله) است و مريم بنت عمران است.
سوم: آنكه كفيل مريم زكريّا بوده، چنانچه در آيه مى فرمايد:
(وَ كَفَّلَها زَكَريّا) [ آل عمران: 37. ] و كفيل حضرت صدّيقه حضرت رسول (صلى اللَّه عليه و آله) بوده.
چهارم: آنكه خداوند درباره ى مريم مى فرمايد:
(فَاَرْسَلْنا اِلَيْها رُوحَنا) [ مريم: 17. ] كه مراد روح القدس است كه جبرئيل باشد. چنانچه در «مجمع البيان» از ابن عباس و قتاده نقل مى فرمايد.
پس افتخار مريم به روح بوده به مفاد آيه، و درباره ى حضرت صدّيقه (عليهاالسلام) افتخار روح به صدّيقه است، چنانچه روح القدس در حديث كسا به ملائكه فخر مى كند و مى گويد:
«مَنْ مِثْلِى وَ اَنَا سادِسُ الْخَمْسَةِ» «كيست مثل من و حال آنكه من ششمين پنج آل عبا هستم».
پنجم: آنكه مريم در جاهليّت متولّد شد و حضرت صدّيقه در فطرت اسلام متولّد شد.
ششم: آنكه خداوند در قرآن مجيد در ذيل آيات، چند فضيلت به جهت مريم ذكر فرمود و حضرت صدّيقه در آسمان و زمين، بيست و شش يا سى و دو اسم و كنيه و لقب دارد [و به قولى سى و شش كه علاوه بر آنچه در متن است: كوثر، درّة البيضاء، مشكوة الضّياء، معصومه. ] كه هر يك دلالت تام دارند بر فضيلتى: شش كنيه دارد و هفده اسم و لقب دارد در زمين و سه اسم در آسمان.