قل لا اسئلكم عليه اجراً الا المودة فى القربى
[ سوره ى شورى، آيه ى 23.]

مهمترين مسأله اى كه در تثبيت يك مكتب مؤثر است، قدرت اجرايى اصول و طرحهاى مختلف اجتماعى و فردى آن مكتب است. هر مكتبى- اعم از مكتبهاى آسمانى و بشرى- تا زمانى كه در جامعه ى بشرى مورد اجرا قرار نگرفته و در حركت جامعه، داراى نقش نباشد- اگر چه از طرحها و تعاليم فوق العاده ارزشمندى برخوردار باشد- تثبيت نشده است. اسلام مقدس در كنار امتيازات گوناگونى كه از نظر معارف و تعاليم خود دارد بطورى كه محتواى گسترده ى اين مكتب را هيچ مكتب آسمانى و بشرى دارا نيست، داراى يك امتياز عمده و منحصر بفرد است و آن قدرت نفوذش مى باشد كه ضامن اجراى مبانى و اصول و احكام اين مكتب است.
گوستاولوبون در كتاب تاريخ تمدن اسلام و عرب مى نويسد: «آنچه كه از اسلام مرا شگفت زده كرده، قدرت اجرايى مقررات و احكام اين آيين است. در يكى از مسافرتهايى كه به مصر داشتم، در يك سفر دريايى مشاهده كردم كه در داخل كشتى چند زندانى هستند كه مأمورين دستهاى آنها را دستبند زده بودند و آنها را از يك شهر به شهر ديگر منتقل مى كردند. هنگام نماز كه مى شد، بنا به تقاضا و اصرار آنها، مأمورين دستهاى آنها را باز مى كردند كه وضو بگيرند و نماز بخوانند و اين براى من شگفت انگيز بود كه اين افراد مقررات و ضوابطى را كه در كنار آن پليس مأمور اجرا است تخلف مى كنند اما در اجراى قانونى كه مربوط به هزار سال گذشته است و هيچ ضامن اجراى مادى در كنار آن نيست، كوچكترين تعللى نمى ورزند».
در خصوص مسأله ى ضمانت اجرايى تعاليم اسلام، علل و رازهاى گوناگونى نهفته است كه بايد مورد بحث قرار گيرد؛ اما جالبتر از همه ى آنها، موضوع «عشق به رهبرى» است.
مسأله ى «عشق به رهبرى» از جمله مسائلى است كه در قرآن و احاديث نبوى (ص) مورد تأكيد قرار گرفته و در آيه ى فوق، بهاى رسالت پيغمبر (ص) معرفى شده است. با توجه به اينكه مقام رهبرى اسلام در طى حيات اين مكتب- كه تا لحظه ى انقراض بشريت ادامه دارد- بعهده ى خاندان رسول اللّه (ص) است؛ خداوند، محبت و عشق به آنان را كارمزد ابلاغ رسالت نبى مكرم اسلام (ص) قرار داده است.
البته براى اينكه مشخص شود كه اين پاداش، بهره ى شخص پيغمبر (ص) نيست و در حقيقت نفع آن به خود مردم برمى گردد، خداوند در آيه ى ديگرى مى فرمايد: قل ما سئلتكم من اجر فهو لكم (اى پيغمبر! بگو هر پاداشى كه از شما در برابر رسالت مطالبه مى كنم، نفع و بهره ى آن به خود شما متعلق است)
[ سوره ى سبأ، آيه ى 47] آرى؛ بهره ى عشق به مقام رهبرى، عايد خود مردم مى شود كه در نتيجه ى اين وابستگى، جريان زندگى آنها در مسير اجراى احكام و مبانى سعادت بخش اسلام قرار مى گيرد.
پيغمبر اكرم (ص) در جريان غدير خم، وقتى على- عليه السلام- را بعنوان رهبر بعد از خود معرفى كرد، اولين مسأله اى كه در رابطه با مقام رهبرى عنوان فرمود، مسأله ى عشق و محبت به على (ع) بود. فرمود: اللهم وال من والاه و عاد من عاداه (خدايا! دوست بدار آن كس كه على (ع) را دوست دارد و دشمن بدار آن كس كه با على (ع) دشمنى ورزد).
در جريان پيروزى انقلاب مقدس اسلامى، بزرگترين عاملى كه باعث شد رهبرى امام عزيز امت- قدس سره- در جامعه تثبيت گردد، عشق مردم به رهبر بود.
«استانسفيلد ترنر»- رئيس سازمان سيا- در برابر اعتراض كارتر- رئيس جمهور وقت امريكا- كه «سيا» را به عدم كفايت متهم كرده بود، اظهار داشت: «چيزى كه ما پيش بينى نمى كرديم اين بود كه يك مرد 78 ساله (يك آية اللّه)- كه مدت 14 سال در تبعيد بود- اين نيروها را به هم پيوند زند و همه ى آتش فشانها را به يك آتشفشان عظيم و يك انقلاب واقعى و ملى مبدل سازد»
[ روزنامه ى كيهان دوشنبه 16 بهمن ماه 1357، به نقل از خبرگزاريهاى «آسوشيتدپرس» و «رويتر».]
كارنامه ى ده ساله ى امت انقلابى ما ثابت كننده ى اين حقيقت است كه عشق به رهبران آسمانى و مقام ولايت، چه اثر عميقى در مقاومتهاى قهرمانانه ى آنان در سنگر پاسدارى از اين انقلاب مقدس داشته است. حماسه آفرينيهاى رزمندگان فداكار در جبهه هاى خون و شهادت در حالى كه صورت گرفته كه قلبها از عشق آتشين نسبت به مقام ولايت معصومين- عليهم السلام- مالامال و نام حسين (ع) و على (ع) و زهرا (س) بر لبها بوده است.
حماسه ى «فتح المبين» و عمليات پيروزمندانه ى «والفجر هشت» و پيشروى طوفنده و اعجاب آميز «كربلاى پنج» با رمز «يا زهرا» نام بانوى عظيمى را در جهان طنين انداز ساخت كه در مدت 14 قرن، جهان شيعه او را «المجهولة قدرا»
لقب داده بود؛ همان بانويى كه در هزار و چهار صد سال پيش، نيمه شبى تاريك و در نقطه اى نامعلوم، مظلومانه و مهجورانه با دستان لرزان يگانه يار داغدارش در دل تيره ى خاك آرميد، امروز نامش بعنوان يك رمز پيروزى بخش مورد تحليل و بررسى كارشناسان نظامى جهان قرار گرفته است. همه ى اينها از اين نكته پرده برمى دارد كه موضوع عشق به مقام رهبرى، بعنوان يك جريان ايدئولوژيك اسلامى، در اجراى معرف دينى و تثبيت حقايق سازنده ى اين مكتب تا چه حد مؤثر است.
البته اين نكته را بايد در نظر داشت كه عشق به رهبر، آن هنگام ضامن اجراى قوى براى مبانى و اصول مكتب خواهد بود كه كانون انديشه ى انسانها را تسخير كند؛ والا اگر اين عشق، تنها در مرز احساس باشد، برد آن بسيار كوتاه خواهد بود؛ به همين دليل مشاهده مى كنيم بسيارى از افراد كه در مقام عشق به رهبر شعارهاى افراطى و تند سر مى دهند، برخى از موارد حساس، در مقام انجام وظيفه ى مكتبى خود، شانه خالى نموده، تجمل پرستى و شكم بارگى، بر جريان مذهبى زندگيشان غلبه مى كند.
اين عشق در چه زمانى است كه بعنوان حكمران تام الاختيار وجود انسان در قله ى انديشه و تفكر شخص جاى مى گيرد و عموم اعضا و جوارح وى را استخدام نموده؛ كليه ى حركات فرد را تحت كنترل خود قرار مى دهد؟ آنگاه كه اين عشق با شناخت توأم باشد.
اگر وجود مقدس زهراى اطهر (س) و اميرالمؤمنين (ع) و ساير ائمه- عليهم السلام- بصورت يك چهره ى افسانه اى در برابر بينشها جلوه كرد، مسلم عشق به آنان هم از مرز احساس تجاوز نخواهد كرد.
اما اگر نسبت به اين عزيزان، شناخت گسترده اى حاصل شد، آن هنگام است كه عشق به آنان براى ما عقيده ساز خواهد بود؛ از اين رو است كه بايد تمام قدرت قلم و بيان در اين مسير بحركت درآيد و با توجه به همين خصوصيت است كه ما سرگذشت آسمانى مبداء ولايت و رهبرى، صديقه ى اطهر- عليهاالسلام- را به رشته تحرير بركشيديم.
در مورد تبيين شخصيت باعظمت فاطمه ى زهرا- سلام اللّه عليها- كتابهاى متنوع و مختلفى نوشته شده است ولى خصوصيت اين كتاب اين است كه مجموع فضايل و خصوصيات زندگى فردى آن حضرت به ضميمه ى تحليل شخصيت سياسى و قهرمان آفرينيهاى آن جناب را در قالب نقل سرگذشتى جامع از ولادت تا شهادت بصورت يك داستان بيان مى كند.
اين كتاب با اين سبك و قلم از نظر ظاهر ممكن است در ديدگاه بعضى، بعنوان يك كتاب افسانه جلوه كند و شايد بنظر برخى از بزرگان، اينچنين قلم فرسايى افسانه اى در مورد يك شخصيت آسمانى صحيح نباشد؛ ولى بايد به اين نكته توجه داشت كه رسالت ما در تأليف اين كتاب، ايجاد يك منبع علمى براى
علما و دانشمندان نبوده- هر چند كه جمع روايات مختلف به اين صورت، آن هم از منابع عامه، مى تواند چنين نقش و اثرى را هم به آن ببخشد- بلكه هدف، آشنا نمودن افكار اشخاص بيگانه و جدا از مقام ولايت با عظمت يك شخصيت آسمانى مى باشد كه مبدأ و ريشه ى سلسله ى امامت و رهبرى اسلام است و طبيعى است كه براى ايجاد رغبت در مطالعه ى همه ى كتاب و آشنا شدن با تمام زواياى شخصيت صديقه ى اطهر (س)، نگارش كتاب سبكى را مى طلبيد كه اگر كسى از ابتداى آن شروع به خواندن كرد، تا آخر آن را ادامه مى دهد؛ و در عين حال سعى شده است كه اين كتاب حاوى مطالب اعتقادى و نكات تاريخى برازنده اى باشد.
اين كتاب در بهار 1355 بنام «تحليلى در تاريخ- زهرا (س) نگهبان اسلام» به چاپ رسيد و در مدت كوتاهى ناياب شد. پس از پيروزى انقلاب مقدس اسلامى، مكرر اقداماتى در جهت تجديد چاپ آن صورت گرفت كه به عللى ناگفتنى توفيقى حاصل نگرديد و هم اكنون بنام «زهرا (س) مولود وحى» تقديم خوانندگان عزيز مى شود.
در خاتمه از نارسايى قلم و فرومايگى خود در مقام معرفى بزرگ مام امت، از برومند فرزند دردانه اش- حجت دوران، صاحب العمر والزمان، اروحنا فداه- پوزش مى طلبيم.
يا ايها العزيز مسنا و اهلنا الضرو جئنا ببضاعة مزجاة فاوف لنا الكيل و تصدق علينا.

سيد احمد علم الهدى
زمستان 1368

بنام خدا
در شمال شبه جزيره ى عربستان، ريگستانى داغ با كوههاى سياه و صخره هايى تفتيده وجود دارد كه در برابر اشعه ى سوزان آفتاب، جهنمى آتشزا را مجسم مى كند. در شبانگاهان تيره و تار، قيافه ى مدهش سنگ پاره ها و تپه هاى وحشتزايش، از دنياى ديوان پرده برمى دارد؛ در عين حال نسيم صبحگاهيش، روح افزا و چهره ى گلگون شفقش، فرحزا مى باشد.
در لابلاى قله هاى سر بفلك كشيده ى آن، دره ى پرپيچ و خمى است كه شاهد حوادثى بس بزرگ بوده؛ حوادثى كه با زندگى بشريت ارتباط داشته و در گذرگاه انسانها چه دخل و تصرفها كه نكرده است.
از جمله ى آنها: ماجرايى است كه شروعش، از يك عشق آسمانى بود ولى پايانى براى آن متصور نيست.

نوشتن دیدگاه