حضرت فاطمه عليهاالسلام هر چند مقام برترى دارد، ولى او نيز همانند ديگران اين مسير را مى پيمايد و پس از عالم برزخ به محشر مى آيد و در پيشگاه خدا مقام او بر ديگران ثابت مى شود...
على عليه السلام مى فرمايند: روزى پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله براى ديدار فاطمه عليهاالسلام به خانه ى ما آمد، ولى دخترش را بسيار محزون ديد. از او پرسيد چرا اين گونه غمگينى؟ در جواب گفت: پدر جان! به ياد عالم محشر افتادم كه مردم در آن حال عريان خواهند بود. (ذكرت المحشر و وقوف الناس عراه...) رسول گرامى فرمودند: نگران مباش، پس از آنكه من، على و ابراهيم خليل عليه السلام سر از قبر برمى داريم آنگاه خداوند جبرئيل را با هفتاد هزار ملائكه به سراغ تو مى فرستند، سپس اسرافيل در حالى كه با سه پارچه زيبا از نور در اختيار دارد، كنار تو مى آيد و تو را از قبر بيرون مى نمايد، در حالى كه بدنت پوشيده است...
آنگاه با عزت و احترام بى نظير هفتاد هزار ملائكه تسبيح گويان تو را وارد محشر مى كنند و به همين تعداد حوريان بهشتى به استقبالت مى آيند. در اين هنگام مريم (دختر عمران)، خديجه (دختر خويلد)، حوا (زن آدم)، آسيه، (دختر مزاحم) هر كدام با صفوف ملائكه اطراف تو را مى گيرند و تو را بر روى منبرى از نور مى نشانند در اين هنگام جبرئيل به حضور تو مى رسد و مى گويد: هر حاجتى دارى بگو و تو مى گويى: خدايا! حسن و حسينم را مى خواهم.
در آن ساعت حسينت را مى بينى كه با بدن خون آلون به محشر مى آيد و از خدا مى خواهد كه قاتلان وى را به كيفر رساند، بلافاصله خداوند به خشم آمده و از خشم او ملائكه نيز به خشم آيند و شعله هاى جهنم زبانه مى كشد و قاتلان حسين و دشمنان او بر درون آتش افكنده مى شوند. [بحارالانوار، ج 43، ص 226-225 با تلخيص.]

نوشتن دیدگاه