مردى زنش را به خدمت حضرت فاطمه عليهاالسلام فرستاده و اين پرسش را سوال نمود: «آيا من از شيعيان شما هستم يا نه؟» حضرت جواب داد: «اگر تو به دستورات و گفته هاى ما عمل مى كنى و از آنچه تو را ممنوع كرده ايم ترك مى نمايى، شيعه ما هستى وگرنه، نه. [ان كنت تعمل بما امرناك و تنهى عما زجرناك عنه فانت من شيعتنا و الا فلا.]» زن چون اين پيام را به شوهرش رسانيد، او شروع به گريه و ناله كرد و گفت: چه كسى از اين همه گناهان دورى مى كند؟ من كه چنين نيستم. بنابراين هميشه در آتش جهنم خواهم بود زيرا كسى كه شيعه اهل بيت نباشد طعمه ابدى آتش قهر خدا خواهد بود. [يا ويلى و من ينفك من الذنوب و الخطايا، فانا اذا خالد فى النار، فان من ليس من شيعتهم فهو مخلد فى النار.] زن، چون مرد خود را بسيار پريشان ديد، دوباره به خدمت فاطمه عليهاالسلام برگشته و واكنش شوهرش را در برابر جواب آن حضرت، به اطلاع بى بى رسانيد. فاطمه عليهاالسلام دوباره پيغام داد: به او بگو چنين فكر نكن، شيعيان ما از بهترين افراد اهل بهشت خواهند بود و دوستان ما نيز كه به مقام شيعه بودن نمى رسند، هميشه در آتش دوزخ نخواهند بود. گناهان آنان در اثر گرفتارى به بلاها و بيماريها در دنيا محو مى شود. بقاياى گناهانشان نيز در عرصه ى محشر- در اثر ترس و وحشت از آن صحنه- كم مى گردد و سپس در طبقات بالاى آتش جهنم نيز با عذاب محدود الهى پاك مى شوند، آنگاه با محبت و شفاعت ما نجات پيدا مى كنند. [بحارالانوار، ج 68، ص 155.] قابل توجه است كه فاطمه ى زهرا عليهاالسلام پناه و مرجع فكرى و مذهبى مسلمانان بود، حتى مسلمانان مرد نيز، كه نسبت به اهل بيت نزديك بودند، همچون زنان مسلمان به محضر فاطمه عليهاالسلام شتافته و از حوزه ى علمى آن يادگار رسول خدا كسب فيض مى كردند و از اين طريق احاديث و رواياتى را از آن بزرگوار به ديگران انتقال مى دادند، كه سلمان، ابوذر، مقداد و... از اين گروه بودند، و ما برخى سخنان سلمان را، در بحثهاى گذشته، از آن حضرت نقل نموديم.
علاوه بر اينها، سخنان در ربار آن حضرت در جمع مهاجرين و انصار در مسجد رسولخدا و خطابه هاى آتشين وى در كنار زنان مدينه كه به عيادتش شتافته بودند و همچنين احتياجات ارزشمند و دشمن شكن آن شفيعه ى روز جزا، همه و همه، نشان آموزش و پرورش آن حضرت به حساب مى آيد، كه باعث بيدارى و هدايت مومنين و خوار و زبونى منافقين و غاصبين خلافت مى گرديد.

نوشتن دیدگاه