فاطمه ى زهرا عليهاالسلام از ديدگاه الهى آن چنان مقرب بوده و هست كه بدون وجود او جهان خلقت به وجود نمى آمد. بنابراين هرچه بوده و هست و خواهد بود به يمن و بركت آن بانوى عزيز هر دو جهان است. چنانچه پيامبر خدا، از پروردگار عالم نقل مى كنند:
عن النبى عن اللَّه تعالى: يا احمد! لولاك لما خلقت الافلاك، و لولا لما خلقتك ، و لولا فاطمه لما خلقتكما. [عوالم، ج 11، ص 25 و 26 چاپ المهدى.] اى پيامبر الهى! اگر تو نبودى جهان را نمى آفريدم و اگر على عليه السلام نبود تو را خلق نمى كردم، و چنانچه فاطمه عليهاالسلام نبود، تو و على را نيز به دنيا نمى آوردم.
شايد اين حديث در مرحله ى نخست و بدون تفكر قابل هضم نباشد، ولى با يك مقدماتى كه به طور خلاصه بايد گفت: پيامبر الهى و اهل بيت معصومش همگى يكى بوده و شاخ و برگ يك درخت مى باشند. و از نظر هدف نيز مكمل و متمم يكديگرند، بنابراين، بدون تصور فاطمه عليهاالسلام كه كمال اسلام به وجود او و فرزندان معصوم او بستگى داشته و دارد، آيين اسلام و رسالت پيامبر و ولايت اميرالمومنين كم شعاع و كم فروغ خواهد بود.
آرى ولايت على عليه السلام مكمل رسالت و وجود زهرا پناه ولايت و فرزندانش نتيجه بخش اهداف رسالت و ولايت مى باشند.
در اين زمينه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله مى فرمايند: «انى و اياك و هذين و هذا الراقد فى مكان واحد يوم القيمه.» [فرائد السمطين، ج 2 ص 28، ش 367- بحار، ج 43، ص 283 با مختصر تفاوتى.] رسولخدا در خانه ى اميرالمومنين در حالى كه على عليه السلام مشغول استراحت بود، خطاب به دخترش فاطمه عليهاالسلام فرمودند: من و تو و اين دو فرزند (حسن و حسين) و اين استراحت كننده (على) همگى در پيشگاه خدا در يك منزله و مكان خواهيم بود.

نوشتن دیدگاه