خانواده

خانواده همچون قلب انسان است که محل گذران حالات مختلف محل وزش انوار غیبی فرشتگان است. هر چه قلب در یگانگی خود بیشتر مستقر باشد، در ارتباط و اتحاد با عالم قدس، بیشتر موفق است، و خانواده نمادی از همان یگانگی قلبی انسان هاست ، تا نمادی از « کثرت در عین وحدت » در عالم محسوس به نمایش آید و یگانگی ها و اتحادهای زیبای عالم قدس در بستر زمین از طریق خانواده به ظهور برسد، و همچنان که حفظ کردن قلب از طریق در حضور حق قرار دادن آن، ممکن است، حفظ کردن خانواده نیز با در محضر حق قرار دادن آن ممکن می باشد. گویا همه اعضای خانواده در جمع خود و با ارتباط صحیح با همدیگر، در انتظار دائمی ریزش انوار قدسی هستند و امیدوارانه نسبت به همدیگر خوبی می کنند و در صمیمیت هرچه بیشتر با همدیگر ، زمینه ایجاد صمیمیت فرشتگان با خود را فراهم می نمایند و سخت مواظب اند که جدایی صورت نگیرد تا این صمیمیت از بین برود و خیر و برکت ساکنان آسمان از آنها دریغ شود.
حفظ خانواده با درک آسمان غیب و انتظار برکات عالم قدس پدید می آید، و این که هر یک از اعضاء سعی نماید خود را دائماً در حضور حق احساس کند مثل حفظ قلب ، توسط عارفی که دائماً خود را در معرض ریزش انوار قدسی قرار می دهد.

نوشتن دیدگاه