خانواده

همان‏طور که کودک با هدایت باطنی و الهی می‏داند چگونه پستان مادرش را بمکد، اگر مادران در بستر طبیعی خود قرار گیرند به کمک همان هدایت باطنی و الهی به بهترین نحو وظیفه خود را انجام می‏دهند. اما اگر زنان ما پدر شدند، دیگر روحشان زمینه‏ی القای هدایت‏های باطنی را از دست می‏دهد و کودکان آن‏ها از اساسی‏ترین ارزش که همان تربیت مادرانه است محروم می‏شوند، زیرا ارزش انسان‏ها به تربیت آن‏ها است و موضوعات اقتصادی فرع آن است و اساساً تربیت از مقوله‏ی مادیات نیست تا با مادیات مقایسه شود. آیا می‏توان گفت کار مادران، وقتی می‏توانند فرزندان خود را به بهشت بفرستند، چند میلیارد تومان قیمت دارد؟ می‏توان گفت ارزش کار مادرانمان را با پول اندازه‏گیری کنیم؟ مگر مادران ما ساختمان و ماشین‏اند؟ چون مقام مادری مقام تربیتی است، با ارزش‏های اقتصادی قابل اندزه‏گیری نیست. حال اگر شخصیت زن یک شخصیت اقتصادی شد، به همان اندازه از مادری خارج شده است. زنان به اندازه‏ی که مادرند – حال چه مادر باشند، و چه مادروار در مسیر تربیت جامعه قدم بردارند – در اصل خودشانند و قیمتشان بی انتهاست. ولی اگر خواستند با ارزیابی‏های اقتصادی شخصیت خود را ارزیابی کنند، سخت بی مقدار می‏شوند، و در آن صورت تک تک افراد جامعه مسیرشان به جهنم ختم می‏شود و از بهشت در می‏آیند.
با این مقدمه خواستم عرض کنم؛ اولاً: حضرت مولی الموحدین (علیه السّلام) سخنی نمی‏گویند که منجر به تقلیل ارزش زن شود. ثانیاً: روشن شود حضرت می‏خواهند فرزندشان و همه‏ی ما نسبت به بستر تربیت کودکان یعنی مادران حساسیت کامل داشته باشیم. خداوند تأمین نیازهای اقتصادی خانواده را در شرایط طبیعی به عهده مردان گذاشته تا بهترین شرایط برای تربیت فرزندان و روح خدمت گذاری در خانه‏، برای زنان فراهم گردد. باید فضای صحبت حضرت را شناخت و سعی نمود از توصیه آن حضرت نهایت استفاده را کرد، مثلاً فضای صحبت من مشخص است. در این فضا وقتی می‏گویم زنی که مرد شد ارزش ندارد، یک کسی برود بگوید فلانی می‏گوید اگر زنان ریش درآورند دیگر ارزش ندارند.سخن را این طور نقل کردن باعث می‏شود تا عملاً مطلب از فضای خود خارج گردد. مسلّم چهار نکته را حضرت در نظر دارند: 1- زنان و مردان از نفس واحد خلق شده‏اند و حقیقتشان مساوی است. 2- نتیجه عملشان اگر عمل صالح انجام دهند مساوی است. 3- مادران در نظام اسلامی مقامشان بسیار بالاست. 4- آنچه به واقع برای هر انسانی ارزش دارد تربیت است نه اقتصاد و از این جهت نقش زنان بسیار حساس است. با توجه به این چهار نکته وقتی حضرت می‏فرمایند: حذر کن که با زنان مشورت کنی، معلوم است زن در این جا به معنی خاص است و در شرایط خاص. چون وقتی قرآن می‏فرماید: «... فان ارادا فصالاً عن تراض منهما و تشاور فلا جناح علیهما...»(32) اگر پدر و مادر بخواهند با رضایت و مشورت یکدیگر، فرزندشان را از شیر بازگیرند، گناهی مرتکب نشده‏اند. پس مشورت کردن زن و مرد با همدیگر در امر فوق مورد تأیید قرآن است و می‏فرماید: پس از این که مرد، زن خود را طرف مشورت قرار داد و هر دو به چنین نتیجه‏ای رسیدند که فرزند خود را از شیر بازگیرند، در این حالت گناهی مرتکب نشده‏اند. پس اگر در جای دیگر در فرمایش امام علی (علیه السّلام) داریم که: «ایاک و مشاوره النساء الا من جربت بکمال عقل»(33) بر حذر باش از مشاوره‏ی با زنان، مگر آن‏هایی که کمال عقل آنان آزمایش شده باشد. نتیجه می‏گیریم اولاً: آن توصیه که به حضرت امام حسن فرموده‏اند؛ توصیه‏ی مطلق به ترک مشورت با زنان نیست، ثانیاً: نساء در این روایت مثل بسیاری از روایات به معنی زنانی است که بیشتر جنبه شهوانی زندگی را محور قرار داده‏اند، حضرت ما را از مشورت با چنین زنانی بر حذر می‏دارند.

  - پینوشتها -

32- سوره بقره، آیه 233
33 - الحیاه، ج 1، ص 193.

نوشتن دیدگاه