خانواده

پس از طرح اصل اول مبنی بر این که زن و مرد از نفس واحدی خلق شده‏اند و هر دو دارای گوهر واحدی هستند، اصل دومی را می‏توان مطرح کرد که خداوند می‏فرماید: اگر هر کدام از آن‏ها عمل صالحی را انجام دهند بدون هیچ تبعیضی نتیجه کار خود را می‏برند، که این نشانه آن است که در اصل شخصیت و فهم حقیقت مساوی‏اند. به عنوان مثال اگر یک آدم مست و یک آدم هوشیار پول به گدا بدهند هر دو یک ارزش ندارد، زیرا آدم مست اصلاً در حالت طبیعی نیست و لذا بخشش او یک بخشش اختیاری به حساب نمی‏آید. پس اگر آن دو یک عمل را انجام دهند چون در حین انجام بخشش یک شخصیت و یک انگیزه ندارند عمل آن‏ها ارزش یکسان ندارد. حال اگر دو شخصیت یک عمل را انجام دهند و خداوند بفرماید ارزش عمل هر دوی آن‏ها مساوی است نتیجه می‏گیریم که این دو شخصیت در حقیقت و ذات خود، از نظر ارزش مساوی‏اند، خداوند در قرآن می‏فرماید: « مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ»؛(29) هر کس از زن و مرد عمل صالحی را انجام دهند، در حالی که مؤمن باشند، به هر کدام حیات طیب و پاک می‏دهیم. حیاتی که آلوده به خیالات دنیایی و امیال حیوانی نباشد. طبق این آیه خداوند می‏فرماید: زن و مرد هر کدام که باشند، در صورتی که مؤمن بوده و عمل صالحی انجام دهند، عملشان برای ما یک اندازه ارزش دارد. نتیجه می‏گیریم که ارزش شخصیتشان نزد خداوند یکسان است و در ادامه می‏فرماید: « وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ »؛(30) و حتماً با مقیاس قرار دادن بهترین عمل، بقیه اعمالشان را نیز پاداش می‏دهیم. پس با توجه یه این اصل از این دو آیه این را فهمیدیم که زن و مرد در شخصیت و مقام، از نظر اسلام یک میلیاردیم فرق ندارند. البته اگر کسی عکس آن را هم بگوید و بخواهد زن را برتر از مرد بداند به همان انحراف دچار است که کسی بگوید مردان برتر از زنان‏اند. نکته سومی که نباید مورد غفلت قرار گیرد این که پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می‏فرمایند: «الجنة تحت اقدام الامّهات»؛(31) بهشت زیر پای مادران است. این جا نفرمود بهشت زیر پای زنان است. چون موضوع وظایف مادری نسبت به فرزند،یک موضوع تربیتی و معنوی است و از این جهت ارزش خاص خود را دارد و لذا نفرمود بهشت زیر پای پدران است. حال اگر مادران نقش مادریشان را از دست دهند و با غلفت از مسئولیت مادری و تربیتی صرفاً در تأمین نیازهای اقتصادی با پدران هم تراز شوند، عملاً افراد جامعه در مسیری می‏افتند که در انتها بی بهشت می‏شوند، چون مادران تربیت آن‏ها را که منجر به بهشت می‏شد خوب انجام ندادند، نکته‏ای که در روایت فوق مورد نظر است امتیازی است که زنان از جهت مادر بودن دارند و بهره‏هایی که جامعه از این جهت از زنان خواهد برد.

  - پینوشتها -

29 - سوره نحل، آیه 97.
30 - سوره نحل، آیه 97.
31 - مستدرک الوسائل، ج 2، ص 628.

نوشتن دیدگاه