خانواده

ابتدا باید روشن شود روز زن برای احیای چه نگاهی به زن است و می خواهیم از آن طریق چه چیزی را حفظ کنیم؟ تا آنجه که تجربه نشان داده هر شعاری در هر فرهنگی نگاه مخصوص به خود را به همراه دارد و لذا با شعارهای غربی در موضوعی خاص نمی توان نگاهی که اسلام به آن موضوع دارد را احیاء کرد. تمدن غربی اصالت را به «قانتات» و «صالحات» نمی دهد. فرهنگ اسلامی وقتی می گوید که زنان اگر می خواهند در هویت اسلامی باشند باید قانت باشند و بندگی خدا را دوست داشته باشند و زن در راستای جلب رضای خدا از شوهر خود اطاعت می کند، چون آن فرهنگ در ابتدا عظمت بندگی خدا را برای انسان نشان داده و او هم پذیرفته است، در نتیجه موضوع اطاعت از شوهر به عنوان مسئول مدیریت خانه، خیلی راحت صورت می گیرد. حال اگر موضوع بندگی خدا از اصالت افتاد تمام دستورات الهی، تکلیف های آزار دهنده می شود. در فرهنگ غربی دیگر خانواده به عنوان خانواده دینی وجود ندارد، زیرا در آن فرهنگ خداسالاری رخت بربسته و خویشتن سالاری به صحنه آمده و آزادی فردی جای بندگی خدا را گرفته است. نه مردها نسبت به حقوق خانواده متعهد هستند و نه زن ها. چون در آن فرهنگ اصالت با نفسانیت است و خود مداری مطرح است، بدون آنکه لازم بدانند برای هدفی بزرگتر بعضی از امیال را باید زیر پا بگذارند، آیا در این حالت می توان از خانواده به عنوان جایی که باید فرهنگ حضرت فاطمه و علی (علیه السّلام) در آن حکومت کنند دم زد؟ می گویید چرا آنچه از خانواده انتظار داریم محقق نمی شود؟ در جواب این سؤال باید آیه ای که در ابتدای بحث عرض شد دوباره مطالعه شود که می فرماید: «وَلاَ تَتَمَنَّوا مَافَضَّلَ اللّهُ بِهِ بَعضَکُم عَلَی بَعضٍ»؛ شما اول باید هر کدام میل های فردی را محکوم میل خدا بکنید و به حکم خدا راضی شوید تا به خانواده توحیدی برگردید و در بستر آن خانواده استعدادهای الهی خود را رشد دهید و به آرامش درونی دست یابید و از نارضایتی های دوران ظلمات آخرالزمان رهایی پیدا کنید. در فضای حاکمیت نفس امّاره هر کس زمینه ویران شدن دیگری است.
در خودِ آمریکا کتاب های خوبی راجع به حقوق زن نوشته شده است زیرا فجایعی که مردان آمریکا اکنون با آن روبه رو هستند – به جهت از بین رفتن فرهنگ دینی در خانواده- باعث شده که فاجعه را بشناسند. آماری در سال های 1995 اعلام کردند که چند سال پیش 45% زنان آمریکا معتقدند فقط باید در خانه باشند و حدود 70% از زنان معتقد بودند اگر اقتصاد خانوادشان تأمین شود باید در خانه بمانند و کار و فعالیت در خانه را مناسب وظیفه و روحیه زنان می دانستند. زنان آمریکایی چون تجربه کردند که آمدن در جامعه مساوی با اضمحلال خانواده شد حالا به این نتیجه می رسند که برگشت به خانه آن خسارت ها را جبران می کند. اگر ما با موضوع زن درست برخورد کنیم و همانطور که آیات الهی جایگاه زن و مرد را تعیین می کند موضوع را بپذیریم، زن چه در خانه باشد و چه در بیرون خانه، جامعه ما به اهداف عالیه خود می رسد.

نوشتن دیدگاه