خانواده

در مسئله نهضت زنان نیز همین موضوع به کار برده شد. دیدند زنان دارند بحث احقاق حقوق و احیاء حق زن را سر می دهند، واقعاً هم حق زنان، از همه جهت لگدمال شده بود به خصوص که موضوع عدم رعایت حقوق زنان در غرب دارای پیشینه تاریخی است به طوری که مثلاً تازه در سال 1918 پارلمان فرانسه حق رأی به زنان می دهد و این در حالی است که آمریکا و دیگر نظام های سرمایه داری از طریق بیگاری کشیدن از زنان پایه خود را محکم کرده اند. اگر از قبل، بحث حق رأی زنان مطرح بود نظام صنعتی نمی توانست پایه های خود را محکم کند، حالا که از یک طرف پایه های نظام سرمایه داری محکم شده و از طرف دیگر جامعه زنان به خود آمده اند و در حال بیداری هستند، قبل از آنکه حرکتی همه جانبه انجام گیرد و کار از دست نظام حاکم در رود، فرهنگ سرمایه داری پیش قدم می شود و با جایگزینی شعارهای دلخواهش جریان را به نفع خود مصادره می کند و چنانچه عرض کردم این هنر همیشگی نظام سرمایه داری غرب است و راز ماندگاری آن نیز در همین روش است. می خواهم نتیجه بگیرم که ابتدا جریان مثبت احقاق حق زنان در غرب مطرح شد، ولی بعداً یک جریان منفی در دل آن نهضت با همان شعار احقاق حق زنان جلو آمد و جای آن را گرفت از این به بعد به اسم آزادی زنان، میدان بی بند و باری جنسی را برای زنان فراهم کردند و شعارها افتاد دست زنان معترضی که می گفتند مثلاً : چرا مردان می توانند رفیقه داشته باشند ولی زنان نمی توانند علاوه بر شوهرشان، رفیق های دیگری هم داشته باشند! و از این طریق فرهنگ سرمایه داری توانست شعار احقاق حقوق زنان را از دست انقلابی های اصلی برباید، و لذا با طرح شعارهای انحرافی، انسان های متعهد نیز کنار کشیدند.
به اسم «احیاء حقوق زنان» فرهنگ خطرناک شهوت زدگی نهادینه شد، به طوری که امروزه شعار آزادی زنان مساوی با آزادی زنان در بی بند و باری است. البته امروزه هنوز هم زنانی در دنیا هستند که در رابطه با احیاء حقوق زنان فعالیت می کنند ولی در حال حاضر فرهنگ جهت دادن به شعار احقاق حقوق زنان با طرح شعارهای انحرافی در دست سرمایه داران است. در دنیا بزرگترین سمینارها را به اسم احقاق حقوق زن برگزار می کنند و شعارهای ارزشمندی هم سر می دهند ولی بعد که سر حساب می شوی می بینی کل جریان از ابتدا تا انتها و حتی در صدور قطع نامه، توسط جریان سرمایه داری اداره می شود و با شعارهای جایگزین، روح موضوع ذبح می گردد.
پس از روشن شدن موضوع فوق حال سؤال این است که ما در رابطه با موضوع احیاء حقوق زنان چه باید بکنیم؟
بنده نمی خواهم بحث مفصلی در موضوع جایگاه زن داشته باشم ولی این را بدانید که در حال حاضر مسئله ای است که اگر ما و به خصوص خود زنان به صحنه نیایند و در شرایط جدید با موضوع درست برخورد نکنند، به اسم احقاق حقوق زن، قربانی می شوند و آسیب زیادی متوجه آنها خواهد شد. من در حدّ ظرفیت این بحث طرح موضوع می کنم تا عمق مسأله شناخته شود و روشن شود خطر از کجا ما را تهدید می کند تا بهتر بتوان راه حل ها را بررسی کرد. ابتدا باید روشن شود از طریق نهضتِ به اصطلاح احقاق حقوق زنان، و براساس شعارهایی که داده می شود شدیداً خانواده های ما مورد تهدید قرار می گیرند. و این در حالی است که بقای اسلام در جامعه اسلامی به حفظ خانواده است، به آن روشی که اسلام مطرح کرده و لذا اگر خانواده های ما به روش های غربی روی آورند حتماً اسلام از نظام اجتماعی ما رخت بر می بندد، زیرا که اسلام در یک خانواده با جامعه اسلامی می آید و با خانواده حفظ می شود.

نوشتن دیدگاه