فاطمه (س) يكى از افراد كِساء [منظور از كِساء، اجتماع رسول خدا (ص) و على (ع) و فاطمه (س) و حسن و حسين (عليهم السلام) در زير يك عبا است كه در اين هنگام جبرئيل نازل شد و آيه تطهير (33 احزاب) را در شأن پنج تن (ع) آورد: اِنّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذّهِبَ عَنَْكُم الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً: «قطعاً خداوند مى خواهد هرگونه پليدى را از شما خاندان دور سازد، و شما را پاك و پاكيزه نمايد».] و مُباهِله [منظور از مباهله، دعا و نفرين با علماى مسيحى است، تا خداوند هر كه را كه باطل است مشمول عذابش قرار دهد، اين مطلب در آيه 61 آل عمران آمده است (مترجم).] و كسى بود كه در سخت ترين زمان در راه خدا هجرت نمود، و از كسانى بود كه در شأن آنها آيه ى تطهير (33 احزاب) نازل شد، و جبرئيل افتخار كرد كه از جمله ى آنها باشد، و خداوند به پاكى و صدق آنها گواهى داد، او مادر ائمّه (ع) و يادگار رسول خدا (ص) است كه نسل پيامبر (ص) تا روز قيامت، از او باقى مى ماند، او سرور زنان دو جهان از آغاز و انجام است، او در گفتار و سخن، شبيه ترين انسانها به پيامبر (ص) بود، اخلاق و شيوه ى زندگى او، از اخلاق و شيوه ى زندگى رسول خدا (ص) حكايت مى كرد، و راه رفتنش بسان راه رفتن پيامبر (ص) بود، و هرگاه او بر رسول خدا (ص) وارد مى شد، رسول خدا (ص) از او استقبال گرمى مى كرد، و دستهايش را مى بوسيد و در جاى خود او را مى نشانيد، و وقتى كه پيامبر (ص) بر فاطمه (س) وارد مى شد، فاطمه برمى خاست و از پيامبر (ص) استقبال گرم مى كرد و دستش را مى بوسيد، پيامبر (ص) بسيار فاطمه (س) را مى بوسيد، و هر زمان مشتاق بوى بهشت مى شد، او را مى بوئيد و مى فرمود:
فاطِمَةُ بَضْغَةٌ مِنّىِ مَنْ سَرَّها فَقَدْ سَرَّنِى، وَ مَنْ سائَها فَقَدْ سائَنِى.
«فاطمه، پاره ى تن من است، كسى كه او را شاد كند مرا شاد نموده است، و كسى كه به ا و بدى كند به من بدى كرده است».
فاطِمَةُ اَعَزُّ النّاسِ اِلَىَّ: «فاطمه (س)، عزيزترين مردم نزد من است» و سخنان ديگرى كه بيانگر محبّت سرشار پيامبر (ص) به فاطمه (س) است مانند اينكه به فاطمه (س) مى فرمود: «يا حَبيبَةَ اَبِيها»: «اى محبوب و دوست پدر».
چنانكه طبرى شيعى از امام باقر (ع) و او از پدرانش نقل مى كند كه فاطمه (س) فرمود: رسول خدا (ص) به من چنين خطاب كرد:
«يا حَبِيبَةَ اَبِيها كُلُّ مُسْكِرٍ حَرامٌ، وَ كُلُّ مُسْكِرٍ خَمْرٌ». :
«اى محبوب و دوست پدرش، هر مست كننده اى حرام است و هر مست كننده اى شراب مى باشد.»