يگانه دخت پيامبر (ص) پس از هشدارهاى لازم، و افشاگرى هاى مناسب به معرفى ويژگى هاى رهبرى امام على (ع) مى پردازد تا مغزهاى خفته بيدار شده و بفهمند كه چه نعمت هاى بزرگى را از دست داده اند، فرمود: و َاللّه لَوْ تَكافُوّا عَنْ زَمامٍ نَبَذَهُ رَسُولُ اللّهِ اِليْهِ لَاعْتَلَقَهُ «و سوگند به خدا اگر برخى از شما در مقابل برخى ديگر مى ايستاديد و زمام امور خود را كه پيامبر به على (ع) واگذار فرموده بود به دست وى سپرده بوديد». و َ لَسارَبِهِم سَيْراً سُجُحاً «آن را به ملايمت و سهولت راه مى بُرد».
لا يَكْلَمُ خُشاشُهُ «و اين شتر را سالم به مقصد مى رسانيد». و َ لا يُتَعْتِعُ راكِبُهُ «و حركتش حركتى رنج آور نمى شد». و َ لاوْرَدَهُم مَنْهَلاً، صافِياً روّياً، فَضْفاضاً تَطْفَحُ ضِفّتاهَ وَ لا يَتَرَنّقُ جانِباهُ «و آنان را به آبخور گاهى كه داراى آب صاف و فراوان بوده و آنچنان پُر و وسيع مى بود كه از دو طرفش سر ريز مى كرد و هرگز رنگ كدورت نمى پذيرفت، رهبرى مى نمود». و َ لَاصْدَرَهُم بِطاناً «و آنان را از اين آبخورگاه سيراب و بدون تشنگى بيرون مى برد». و َ نَصَح لَهُمْ سِرّاً وَ اِعْلاناً «و على عليه السلام خير و نيكى را براى آنان چه در خفا و چه آشكارا دوست مى داشت». و َ لَمْ يَكُنْ يَتَحلّى مِنَ الْغِنى بِطائلٍ «اگر وى در محل زمامدارى مى نشست هيچگاه بهره فراوانى از بيت المال براى خويشتن همراه نمى برد». و َ لا يَحْظى مِنَ الدّنيا بِنائلٍ «و از ثروت دنيا جز به اندازه نياز برداشت نمى كرد».
غَيْرَ رىّ النّاهِلِ «جز به اندازه آبى كه عطش را فرونشاند. (به حداقل زندگى اكتفا مى نمود)». و َ شَبْعَةِ الكافِلِ «و به اندازه طعامى مختصر كه رفع گرسنگى نمايد». و َ لَبانَ لَهُمُ الزاهِدُ مِنّ الرّاغِبِ «و براى مردم، زاهد از فرد حريص بر دنيا خوب باز شناخته مى شد». و َالصادِقُ مِنَ الكاذِبِ «و راستگو از دروغگو». و َ لَوْ اَنّ اَهْلَ الْقُرى امَنُوا وَاتّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيهم برَكَاتٍ مِنَ السّمَاءِ وَالاَرْضِ وَلكِنْ كَذّبُوا فَاَخَذْناهُم بِما كانُوا يَكْسِبُون «اينجا به آيه قرآن استشهاد مى فرمايد: كه اگر اهل قريه ها ايمان آورده، تقوى پيشه مى كردند بركت هاى زمين و آسمان را بر آنان فروريختيم ولى دروغ گفتند پس ما هم آنان را در برابر آنچه كسب كرده بودند عذاب كرديم [قسمت هائى از خطبه حضرت زهرا (عليهاالسلام) در جمع زنان مهاجر و انصار.] پس از طرح ارزش هاى رهبرى الهى، لازم است امام على (ع) را معرفى كند و اول مظلوم تاريخ را بشناساند از اين رو خطاب به مردم فرمود:
قَذَفَ اَخاهُ فى لَهَواتِها «رسول خدا (ص) برادرش را در كام اژدها و گلوگاه آن افكند».
فَلا يَنْكَفِىُ حَتّى يَطَأ صِماخَها بَأخْمَصِهِ «و او هم برنمى گشت تا گوشماليهاى سختى به آنها مى داد». و َ يُخْمِدَ لَهَبَها بِسَيْفِهِ «و آتش آنها را به آب شمشيرش خاموش مى كرد».
مَكْدُوداً فى ذاتِ اللّهِ «فرسوده از تلاش در راه خدا».
مُجْتَهِداً فى اَمْرِ اللّهِ «كوشيده در امر خدا».
قَريباً مِنْ رَسُولِ اللّهِ «نزديك به رسول خدا».
سَيّداً فى اَوْلياءِ اللّهِ «سرورى از اولياءِ خدا».
مُشَمِّراً، ناصِحاً، مُجِدّاً، كادِحاً «همواره دامن به كمر زده، نصيحت گر، تلاشگر و كوشش كننده». و َ اَنْتُمْ فى رِفاهِيّةِ مِنَ الْعَيْشِ «و شما در اين هنگامه در خوشى زندگى مى كرديد». و ادِعُونَ فاكِهُونَ آمِنُونَ «در مهد امن متنعم بوديد».
تَتَرَبّصُونَ بِنَا الدّوائرَ «و منتظر اينكه چرخ، گردش را بر عليه ما آغاز كند». و َ تَتَوَكّفُونَ الأخبارَ «و گوش به زنگ اخبار بوديد».
تَنْكُصُونَ عِنْدَ النِّزالِ «هنگام كارزار عقب گرد مى كرديد». و َ تَفِرّونَ مِنَ القِتالِ «و به هنگام نبرد فرار مى نموديد» [قسمت هائى از خطبه حضرت زهرا در مسجد مدينه.] و شگفت انگيز است كه:
فراريان ديروز، مدّعيان حكومت اسلامى شدند. و رفاه زدگان ساكت، دست در دست مجاهدان اغفال شده گذاشتند. و بى تفاوت ها و مخالفان پنهانى اسلام، همه در انزواى على (ع) هم داستان شده و هر چه خواستند كردند. كه شاعر به گونه اى زيبا، مظلوميّت امام را مطرح مى كند.
نيلگون پيرهن كعبه حق           ناله فاطمه در نيمه شب
ذكر ويرانه نشين گوشه لب           ذكر بنشسته نماز زينب
همه گويند على مظلوم است           آن بحق بسته ز حَق محروم است

نوشتن دیدگاه