در این چند سالى که جریان هجرت به حبشه و پناهندگى بنى هاشم به شعب ابى طالب پیش آمد افراد سرشناسى نیز از مردم مکه و قبایل اطراف به اسلام گرویدند که از آن جمله عامر بن طفیل اوسى و عمر بن خطاب بود،و عمر به تهور و بى‏باکى معروف بود و پیش از آنکه به مسلمانان بپیوندد از کسانى بود که افراد تازه مسلمان از او بیمناک بوده آیین خود را از او مخفى مى‏داشتند.ابن هشام از ام عبد الله دختر ابى حیثمه که با عامر بن ربیعه شوهرش به حبشه مهاجرت کردند نقل مى‏کند که:ما در مدتى که مسلمان شده بودیم از دست عمر آزار و صدمه بسیارى دیده بودیم و روزى که عازم مسافرت به حبشه بودیم به ما برخورد و گفت:اى ام عبد الله مى‏خواهید از مکه بروید؟گفتم:آرى شما که از ما قهر کرده و ما را آزار مى‏دهید ما هم تصمیم گرفته‏ایم‏در سرزمین پهناور خدا سفر کنیم تا خدا براى ما گشایشى فراهم سازد،عمر گفت:خدا به همراهتان!
و چون جریان را به شوهرم عامر گفتم پرسید:تو امید دارى عمر مسلمان شود؟
گفتم:آرى،عامر که آن سنگدلیها و بى رحمیهاى او را نسبت به مسلمانان دیده بود و هیچ گونه امیدى به اسلام او نداشت گفت:او هرگز مسلمان نخواهد شد مگر آنکه الاغ خطاب مسلمان شود !ـیعنى هیچ گونه امیدى به مسلمان شدن او نیست‏از قضا خواهر عمر که فاطمه نام داشت با شوهرش سعید بن زید مسلمان شده بودند ولى از ترس عمر اسلام خود را پنهان مى‏داشتند،و خباب بن ارت(که پیش از این نامش مذکور شد)گاهگاهى براى یاد دادن قرآن به خانه سعید بن زید مى‏آمد و به او و همسرش فاطمه قرآن یاد مى‏داد.
روزى عمر بن خطاب که در زمره مشرکین بود به قصد کشتن پیغمبر(ص)شمشیر خود را برداشت و به سوى خانه‏اى که در نزدیکى صفا بود و رسول خدا(ص)با جمعى از مسلمانان در آن اجتماع کرده بودند حرکت کرد در راه که مى‏رفت به یکى از دوستان خود به نام نعیم بن عبد الله برخورد،نعیم که عمر را شمشیر به دست با آن حال مشاهده کرد پرسید:اى عمر به کجا مى‏روى؟
گفت:مى‏روم تا این مرد را که سبب اختلاف قریش گشته و دانشمندانشان را بى خرد خوانده و بر خدایان و آیینشان عیبجویى مى‏کند به قتل رسانم!نعیم گفت:اى عمر به خدا سوگند!غرور تو را گرفته تو خیال مى‏کنى اگر این کار را بکنى فرزندان عبد مناف تو را زنده مى‏گذارند تا روى زمین زنده راه بروى!وانگهى تو اگر راست مى‏گویى از خاندان نزدیک خود جلوگیرى کن که دین او را اختیار کرده و پذیرفته‏اند!
عمر پرسید:منظورت از نزدیکان من کیست؟
گفت:خواهرت فاطمه و شوهرش سعید بن زید.
عمر که این سخن را شنید خشمناک راه خود را به سوى خانه سعید و خواهرش کج کرد و با شتاب به در خانه آنها آمد،وقتى بدانجا رسید که خباب بن ارت در خانه آنها بود و داشت سوره«طه»را به آنها یاد مى‏داد.همین که صداى عمر را دم در شنیدند وحشت زده از جا برخاستند،خباب خود را به درون اتاق و پشت پرده‏اى که آویخته بود انداخت و فاطمه نیز آن صفحه‏اى را که قرآن روى آن نوشته شده بود برداشت و در زیر تشکى که در اتاق بود پنهان کرد و گوشه‏اى ایستاد،در این حال عمر وارد شد و چون قبلا صداى خباب را شنیده بود پرسید:این چه صدایى بود که به گوش من خورد؟سعید و فاطمه هراسناک با رنگ پریده گفتند:
چیزى نبود؟
گفت:چرا به خدا صدایى شنیدم،و به من گفته‏اند:شما به دین محمد درآمده‏اید و از او پیروى مى‏کنید!
این سخن را گفته و به طرف سعید حمله‏ور شد!
فاطمه پیش آمد تا از شوهر خود دفاع کند،عمر سیلى محکمى به گوش فاطمه زد چنانکه سرش به دیوار خورده شکست و خون از صورتش جارى گردید،سعید هم که آن وضع را دید گفت:آرى اى عمر ما مسلمان شده‏ایم اکنون هر چه مى‏خواهى بکن.
عمر که نگاهش به صورت خون آلود خواهر افتاد از عمل خود پشیمان گردید و ایستاد و پس از اینکه قدرى مکث کرد گفت:آن صفحه را بده ببینم محمد چه آورده است،فاطمه گفت:من مى‏ترسم آن را به دستت بدهم!
عمر گفت:نترس و سپس سوگند خورد که پس از خواندن آن را بدو بازگرداند.
فاطمه گفت:آخر این قرآن است و تو مشرک و نجس هستى و کسانى مى‏توانند بدان دست بزنند که طاهر و پاکیزه باشند.
عمر برخاسته غسل کرد و فاطمه آن صفحه را به دست او داد،عمر شروع به خواندن کرد و پس از اینکه مقدارى خواند سر را بلند کرده و گفت:چه کلام زیبایى؟
در این وقت خباب از پس پرده بیرون آمد و او را به اسلام تشویق کرد و سپس به نزد رسول خدا(ص)آورد و به دین اسلام درآمد. (22)

- پینوشتها -

22.ابن هشام پس از نقل این قسمت روایت دیگرى را هم در کیفیت اسلام عمر نقل کرده است.

نوشتن دیدگاه