187 «فَأَسْقِطْ عَلَيْنا كِسَفاً مِنَ السَّماءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصّادِقِينَ»
ترجمه :
187. پس بينداز بر ما پارهاى از آسمان اگر هستى از راستگويان و واقعاً پيغمبرى.
تفسير :
[معجزه فقط براى اثبات نبوت است]
«انبيا را مثل خود پنداشتند» (مثنوى) :
با چنين حسن و ملاحت اگر اينان بشرند ز آب و خاك دگر و شهر و ديار دگرند
مكرر گفته شده كه معجزه در تحت اختيار انبيا نيست، فعل الهى است به دست آنها صادر مىشود. آن هم به اندازهاى كه حجت بر آنها تمام شود و ملعبه ناس نيست كه هر چه هر كه تقاضا كند آنها به جا آورند، به علاوه هر كسى قابليت رسالت ندارد.
شرط بسيار ببايد كه شود قابل فيض و رنه هر سنگ و گِلى لؤلؤ و مرجان نشود
و شرايط نبوت را مكرر اشاره كردهايم، از عصمت و طهارت نسب و حسب و افضليت در جميع كمالات و صفات حميده از جميع افراد امت و اينكه علمش موهوبى بايد باشد ]و[ تحصيلى نباشد، نقص خلقتى نداشته باشد، امراضى كه مورث تنفر است نداشته باشد.
آیه 187 «فَأَسْقِطْ عَلَيْنا كِسَفاً مِنَ السَّماءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصّادِقِينَ»
- بازدید: 735