مسلم در خانهای بالندگی یافت که پدرش، عقیل بن ابیطالب، از بزرگان و اندیشمندان عرب و مورد مهر و عطوفت رسول خدا صلیاللهعلیهوآله بود. عقیل، نَسَبشناسی بزرگ بود که همگان به مقام در خور شأنش آگاه بودند. او دانشمندی سیاستمدار بود که در پیکار با دشمنان اسلام و رسوا ساختن ایشان، از بیان سخن حق ابایی نداشت و همین امر، موجب ترس و هراس باطلاندیشان زورگو از وی گردیده بود. از دیگر ویژگیهای مهم عقیل که از او شخصیتی ممتاز ساخته بود، امامشناسی و پیروی و پشتیبانی او از ولایت و رهبری برادر ارجمندش، علی بن ابیطالب علیهالسلام است. گفتار عتابآمیز عقیل با منکران ولایت علی علیهالسلام ، خود، گواه این مطلب است آنجا که گفت: «ای اهل شام! برادرم را دیدم که دین خود را بر دنیا ترجیح داده بود و از خداوند بر خود بیمناک بود و در راه خدا از هیچ ملامتی اندیشه نمیکرد.» مسلم با فراگیری چنین آموزههایی از مکتب پدر، توانست به مجاهدی پولادگر و پیرو ولایت امام زمان خود تبدیل شود.
در مکتب پدر
- بازدید: 2223