109 «وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِىَ إِلّا عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ»
 
ترجمه :
109. و مطالبه نمى‌كنم از شما بر اين رسالتم از اجر و مزدى. نيست اجر من مگر بر پروردگار عالمين[1] .
 
تفسير :
توضيح :
در فقه عنوان دارند كه اجرت بر واجبات حرام است، مثل: تعليم احكام و هدايت و ارشاد جاهل، و انقاذ غريق، و اطفاى حريق، و حفظ نفس محرمه و همچنين اجرت بر محرمات مثل اعانت ظالم، و عمل حرام، مثل: رقص و آواز و ساير محرمات و چون تبليغ رسالت از اوجب واجبات است مطالبه اجرت حرام است. لذا انبيا در دعوت خود، اولاً، گوشزد امت مى‌كنند كه ما مطالبه اجرت از شما نمى‌كنيم و نكته اين براى اين است كه دعات باطله و علماى يهود و كشيش‌هاى نصارا اجرت مى‌گيرند، آن هم چه اندازه، لذا انبيا و اوليا و علماى حَقّه به امت مى‌گويند كه اجرت حرام و ما اجرت نمى‌خواهيم.
 
اشكال:
اولاً، چرا پيغمبر اسلام فرمود: (قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلّا الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبى)[2]  و ثانياً، مسئله خمس و انفال كه براى پيغمبر معيّن شده مگر اجرت نيست؟
 
جواب:
مكرر بيان شده كه مودت ذى القربى نتيجه رسالت است. اگر كسى تمام دستورات اسلام را قبول داشته باشد و مودت ذى القربى نباشد خردلى بر او نتيجه ندارد و مخلّد در عذاب است و مراد از اجرت كه انبيا مى‌گويند، استفاده مادى است و لذا مى‌فرمايد كه مودت ذى القربى براى نفع شماست: (قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِىَ إلّا عَلَى اللهِ)[3]  و مسئله خمس و انفال مربوط به  
اجرت نيست، مثل زكات و صله رحم و صدقات و نذر و غير اين‌ها از عبادات ماليه، چنانچه مكرر اشاره كرده‌ايم.

____________________________________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: و بر اين رسالت اجرى از شما طلب نمى‌كنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست.
[2] .  بگو: به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نيستم، مگر دوستى درباره خويشاوندان. سوره شورى: آيه 23.
[3] .  بگو: هر مزدى كه از شما خواستم آن از خودتان! مزد من جز بر خدا نيست. سوره سبأ: آيه47.

نوشتن دیدگاه