108 «فَاتَّقُوا اللهَ وَ أَطِيعُونِ»
 
ترجمه :
108. پس بترسيد و پرهيز كنيد از غضب و سخط و عذاب الهى و اطاعت كنيد مرا.

تفسير :
پس از اينكه من براى شما رسول امين هستم پس بترسيد و پرهيز كنيد از مخالفت خداوند و اطاعت كنيد مرا.
 
[شرايط رستگارى و نجات]
در باب رستگارى و نجات و سعادت سه امر لازم است :
اول، علم به معارف دين و اصول و فروع و در باب معارف چهار امر لازم است :
 1. قطع و يقين، شك و ظن كافى نيست.
 2. اعتقاد كه عقد قلب است و به فارسى دلبستگى است و در بند بودن.
 3. اقرار كه كفر جحودى نباشد و مصداق (وَ جَحَدُوا بِها وَ اسْتَيْقَنَتْها أَنْفُسُهُمْ)[1]  نباشد.
 4. تسليم و زير بار دين رفتن. به علاوه انكار ضرورى دين نكند؛ توهين به مقدسات دينى نكند؛ ضروريات مذهب را معتقد باشد؛ بدعتى در دين نگذارد؛ اين اولين درجه تقواست و اين معنى مرادف با ايمان است.
دوم چيزى كه باعث سعادت مى‌شود تصفيه اخلاق است كه چه بسيار از اخلاق رذيله باعث عذاب آخرت و بليات دنيوى مى‌شود و چه بسيار آن‌ها باعث انحطاط درجه مى‌شود.
سوم اطاعت اوامر الهى و ترك معاصى كه تعبير به عمل صالح و تقوا مى‌كنند، لذا فرمود: (فَاتَّقُوا اللهَ) به جميع مراتب تقوا، (وَ أَطِيعُونِ) در جميع اوامر الهى. «و اطيعونى» بوده، كسره به جاى يا است و اطاعت رسول عين اطاعت خداست، چنانچه اطاعت امام عين اطاعت اوست :
«مَنْ أطاعَكُمْ فَقَدْ أطاعَ اللهَ، وَمَنْ عَصاكُمْ فَقَدْ عَصَى اللهَ، وَمَنْ أحَبَّكُمْ فَقَدْ أحَبَّ اللهَ، وَمَنْ أبْغَضَكُمْ فَقَدْ أبْغَضَ اللهَ، وَمَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللهِ، وَمَن تَخَلّى عَنْكُمْ فَقَدْ تَخَلّى عَنِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ، مَنْ والاكُمْ فَقَدْ والَى اللهَ، وَمَنْ عاداكُمْ فَقَدْ عادَى اللهَ»[2] .      

_____________________________________________________________________________________

[1] .  و با آنكه دل‌هايشان بدان يقين داشت آن را انكار كردند. سوره نمل: آيه 14.
[2] .  هركس از شما اطاعت كند در حقيقت از خدا اطاعت كرده است و هر كس از شماسرپيچى كند از خدا سرپيچى كرده است و هر كس شما را دوست بدارد خدا را دوست داشته است و هر كس به شما كينه بورزد به خدا كينه ورزيده است و هر كس به شما بپيوندد به خدا پيوسته است و هر كس شما را رها كند خدا را رها كرده است و هر كس ولايت شمارا بپذيرد ولايت خدا را پذيرفته است و هر كس با شما دشمنى بورزد با خدا دشمنى ورزيده است. ر. ك: تهذيب الأحكام: ج6، ص96؛ المزار «مشهدى»: ص528 و هديةالزائرين وبهجة الناظرين: باب 8، زيارت جامعه، ص381.

نوشتن دیدگاه