81 «وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ كانَ زَهُوقاً»
 
ترجمه  :
81. و بفرما به اين كفار و مشركين: آمد حق و از بين رفت باطل محققاً باطل از بين رفتنى است.
 
تفسير :
[در معناى حق و باطل و وجه امتياز دهنده آن دو]
(وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ)؛ دين مقدس اسلام، قرآن مجيد، رسالت حضرت رسول، ولايت ائمه اطهار، احكام شرع مطهر، تمام اين‌ها حق است و حق به معنى ثابت و باقى است و زوال و فنا ندارد، چنانچه يكى از اسماى ذات «حق» است به معنى وجوب وجود و يكى «هو» است اشاره به مقام غيب الغيوبى و يكى «الله» ذات مستجمع جميع كمالات و منزه از جميع عيوب و نواقص. و دولت حقه در زمان ظهور حضرت بقية الله ثابت مى‌ماند تا دوره رجعت تا قيامت. (وَ زَهَقَ الْباطِلُ) «باطل» بر خلاف حق است. هر چه بقا و ثبات ندارد باطل است: اديان باطله از شرك و كفر و مذاهب سخيفه و طرق شيطانى و سلطنت ظالمانه و قوانين مخترعه و عادات رذيله و اخلاق فاسده و اعمال قبيحه تمام مصاديق باطل است و در مقابل حق عرض اندام نمى‌كنند و چهار روزى جلواتى دارند و به كلى زايل مى‌شوند: «لِلْحَقِّ دَوْلَةٌ وَ لِلباطِل جَولةٌ»[1] .
 (إِنَّ الْباطِلَ كانَ زَهُوقاً) لازمه ذاتى باطل است از بين رفتن و فاسد شدن و همين نحو كه باطل از بين مى‌رود اهل باطل هم ثبات و بقايى ندارند و امروز اهل باطل زياد شده‌اند و بترسند و انتظار داشته باشند كه به زودى زود از بين مى‌روند ولى اهل حق باقى هستند به بقاء الله، چه در عالم دنيوى يا برزخى يا اخروى و حتم و واجب است متابعت حق و ترك باطل. طرق الهيه حق است و سبل شيطانيه باطل، صراط مستقيم حق است طرق اهل ضلالت باطل، ايمان حق است [و] شرك و كفر و عناد و خلاف باطل، عبادت حق است و معاصى باطل، اخلاق حميده حق است صفات رذيله باطل و هكذا. حق و باطل دو نقطه متقابل هستند و اجتماع ندارند. انسان بايد در جميع امور قلبيه و نفسيه و جوارحيه، داخليه و خارجيه نظر كند حق را بگيرد و باطل را رها كند و مميز بين حق و باطل سه چيز است: عقل و شرع و مشورت با عقلا و دانشمندان.

_____________________________________________________________________________________

[1] .  حكومت و پايدارى از آن حق است، باطل فقط جولانى مى‌دهد و از بين مى‌رود. كافى :ج2، ص447؛ المبسوط: ج1، ص4 و بحار الأنوار: ج52، ص365، ح145.

نوشتن دیدگاه