ƒ7 «إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لاَِنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها فَإِذا جاءَ وَعْدُ الآْخِرَةِ لِيَسُووُا وُجُوهَكُمْ وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِيُتَبِّرُوا ما عَلَوْا تَتْبِيراً»

ترجمه  :
7. اگر نيكى كرديد به ايمان و اعمال صالحه و اخلاق حميده و احسان به ديگران به خودتان احسان كرده‌ايد و مثوبات دنيوى و اخروى به خودتان واصل مى‌شود و اگر اسائه كرديد شرك و كفر و اعمال سيئه و اخلاق رذيله و ظلم و تعدى به ديگران، ضرر و عقوبت دنيوى و اخروى آن‌ها به خودتان متوجه مى‌شود. زمانى كه وعده ديگر كه وعده ثانوى باشد كه فساد در ارض كرديد مسلط مى‌شوند بر شما اعداى شما و سلاطين و بزرگان شما را مى‌كشند و شما را اسير مى‌كنند كه معناى اسائه وجه است و چون پناه برديد به بيت المقدس، مسجد اقصى داخل مسجد مى‌شوند، چنانچه در مره اولى داخل شدند و شما را به قتل و اسيرى و ذلت و مسكنت مى‌اندازند و هرآينه هلاك مى‌كنند شما را با كمال تسلط چه هلاك كردنى.
 
تفسير :
[جزاى نيكى، نيكى و جزاى بدى، بدى است]
بعيد نيست كه اين آيه اشاره به تولد بُخْتنصّر بوده باشد كه مسلط شد بر يهود و چه كرد.
(إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لاَِنْفُسِكُمْ) احسان به دين و احسان به انبيا و صلحا و مومنين و احسان به زيردستان تمام احسان به نفس است (وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها) «لام» به معنى «على» است، چون اسائه احتمال نفع ندارد؛ مثل (لَهُمُ اللَّعْنَةُ)، چنانچه بالعكس، جايى كه احتمال ضرر ندارد به «على» تعبير مى‌كنند؛ مثل «صل على محمّد و آله» و اين طغيان و سركشى و بت پرستى و خون‌ريزى بعد از سليمان بود تا زمان عيسى كه چه اندازه از انبيا را كشتند و چه فسادها كردند.
(فَإِذا جاءَ وَعْدُ الآْخِرَةِ) مقابل اولى كه خداوند وعده هلاكت داده مسلط فرمود بُخْتنصّر را بر آن‌ها و چه اندازه از آن‌ها را كشت و اسير كرد و خانه‌هاى آن‌ها را خراب كرد (لِيَسُووُا وُجُوهَكُمْ) صورت‌هاى شما را سياه مى‌كنند اشاره به ذلت و خفت و حقارت و فقر و مسكنت است (وَ لِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ) بيت المقدس را محل قاذورات و نجاسات قرار مى‌دهند و تمام آنچه در مسجد بود به غارت بردند و هر كه پناه برده بود كشتند (وَ لِيُتَبِّرُوا ما عَلَوْا تَتْبِيراً) به هلاكت انداختند، هر كه را كه بر او تسلط پيدا كردند آن هم به هلاكت سخت و شديد.

نوشتن دیدگاه