1 - براى اين كه مسلمانان در اين غزوه پرچمهاى پينه دار برافراشتند.
2 - به نام درختى كه آن جا بود و آن را ((ذات الرقاع )) مى گفتند. (192)
3 - براى اين كه رسول خدا تا محل تجمع دشمنان در ((ذات الرقاع )) پيش رفت و آن كوهى است نزديك ((نخيل )) كه قسمتهايى سرخ و سفيد و سياه داشت .(193)
4 - براى اين كه مسلمانان پاهاى خود را كه از پياده روى سوده گشته بود، كهنه پيچ كردند.(194)
5 - براى اين كه نماز خوف در اين غزوه مقرر شد و چون نماز تكه پاره و وصله دار شد ((ذات الرقاع )) گفتند

- پینوشتها -

192-  ابن هشام ، ج 3/214.
193-  الطبقات الكبرى ، ج 2/61.
194-  صحيح بخارى ، جزء 5، ص 145.