پيامبر صلي الله عليه و آله هيچ گاه مثل بزرگان و پادشاهان رفتار نمي کرد و غذا نمي خورد بلکه هميشه
در کمال سادگي بر زمين مي نشست و مانند محرومان غذا مي خورد.

روزي نشسته بود و مثل هميشه با سادگي غذا مي خورد، زني که از آنجا مي گذشت، پيامبر را ديد که همچون کارگران ساده، روي زمين نشسته و غذا مي خورد. وي از اينکه حضرت تنها و ساده نشسته و غذا مي خورد، تعجّب کرد و گفت؛ «اي محمّد! تو مانند برده غذا مي خوري و ماننده برده مي نشيني؟!»

محمّد صلي الله عليه و آله با همان سادگي، بدون اينکه احساس حقارت کند، فرمود؛

«من بنده هستم و کدام بنده از من بنده تر است.»(1)
1 - فروغ کافي، ج 2، ص 217.