14. اصل استقلال نسخه‏ ها
تا زمانى كه به خاطر عدم دسترسى به دستخط مؤلف دانش قطعى در دست نيست و دست از واقعيت كوتاه است، براى عمل، به ناچار بايد اصولى را پذيرفت. اين اصول، نسبت به غير خود و موارد مخالف خود، بايد 1) از شمول بيشترى برخوردار باشند،
2) پذيرش آنها آسانتر باشد،
3) پذيرش موارد مخالف آنها نيازمند دليل و برهان باشد.
درباره نسخه‏ هايى كهن كه به عنوان منبع براى تصحيح برگزيده‏ ايم اصل را مى‏ توان، و بايد، بر اين نهاد كه هيچ دو نسخه از روى يكديگر يا از روى نسخه‏ اى سوم (بجز دستخط مؤلف) نوشته نشده‏ اند مگرآن‏كه خلافش به اثبات برسد.اگرثابت شدكه نسخه‏ اى ازروى ديگرى كتابت شده است هردونسخه حكم يك نسخه راخواهندداشت كه همان نسخه مأخذ است
تاكنون درباره هيچ دو نسخه مأخذ ما از كتاب عين‏ الحيات چنين امرى ثابت نشده است، پس تا اين زمان براى همه نسخه‏ ها و منابع مورد نظر قائل به استقلال بايد بود.
بر فرض كه براى نسخه‏ هايى نيز عدم استقلال به اثبات رسد، اين امر تنها در مورد همان نسخه‏ ها صادق است و اصل براى ديگر نسخه‏ ها بر جاى خويش باقى است.

نوشتن دیدگاه