حديث : 1
ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن فضاله عن ابان عمن اخبره عن ابى عبدالله عليه السلام انه سئل عمت قتل نفسا متعمدا قال جزاوه النار.
ترجمه :
1. از امام صادق عليه السلام پرسيدند: مجازات كسى كه عمدا كسى را بكشد چيست ؟ فرمودند: جهنم .
حديث : 2
و بهذاالاسناد عن الحسين بن سعيد عن محمدبن ابى عمير، عن على بن عقبه عن ابى خالد القماط عن حمران قال قلت لابى جعفر عليه السلام قول الله عزوجل (من اجل ذلك كتبنا على بنى اسرائيل انه من قتل نفسا بغير نفس او فساد فى الارض فكانما قتل الناس جميعا) و انما قتل واحدا فقالف يوضع فى موضع من جهنم اليه تنتهى شده عذاب اهلها لو قتل الناس جميعا كان انما يدخل ذلك المكان قلت فان قتل آخر قال يضاعف عليه .
ترجمه :
2. راوى مى گويد به امام باقر عليه السلام عرض كردم خداوند عزوجل مى فرمايد: (بهمين جهت بر بنى اسرائيل نوشتيم كه بدون ترديد كسى كه شخصى را بكشد، بدون آن كه آن شخص كسى را كشته باشد يا در زمين فساد كرده باشد، مانند اين است كه همه مردم را كشته است .) (167) در حالى كه او فقط يك نفر را كشته است .
آن حضرت عليه السلام فرمودند: او را در جايى از جهنم مى گذارند كه سخت ترين عذابها را دارد و اگر همه مردم را مى كشت او را در همين مكان مى گذاشتند. عرض كردم : اگر ديگرى را نيز بكشد چطور؟ فرمودند: عذابش ‍ دو برابر مى شود.
حديث : 3
ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن المفضل بن صالح عن جابرن يزيد عن ابى جعفر عليه السلام قال اول ما يحكم الله تعالى فيه يوم القيامه الدماء فيوقف ابنى آدم فيفصل بينهما ثم الذين يلونهما من اصحاب الدماء حتى لا يبقى مهم احد ثم الناس بعد ذلك فياتى المقتول قاتله فيشخب دمه فى وجهه فيقول هذه قتلنى فيقول انت قتلته فلا يستطيع ان يكتم الله حديثا.
ترجمه :
3. امام باقر عليه السلام فرمودند: اولين چيزى كه خداوند در روز قيامت درباره آن حكم مى نمايد، خونهاى ريخته شده است . ابتدا فرزندان حضرت آدم عليه السلام را حاضر كرده و در ميان آنها قضاوت مى نمايد، سپس ساير قاتلها و مقتلولها را حاضر مى كند تا ديگر كسى از آنان باقى نمى ماند، بدين گونه كه مقتول نزد قاتل خود ايستاده و در حالى كه خود روى صورتش ‍ جارى است عرضه مى دارد: اين شخص مرا كشته است . خداوند از او مى پرسد: آيا تو او را كشته اى ؟ و او هيچ چيزى را نمى تواند از خداوند پنهان كند.
حديث : 4
حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه محمد بن ابى القاسم عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن ابن ابى عمير عن صسعيد الازرق عن ابى عبدالله عليه السلام فى رجل قتل رجلا مومنا قال يقال له مت اى ميته شئت ان شئت يهوديا و ان شئت نصرانيا و ان شئت مجوسيا.
ترجمه :
4. امام صادق عليه السلام درباره قاتل مومن فرمودند: به او مى گويند هر طور كه مى خواهى بمير؛ يهويد بمير يا مسيحى يا مجوسى (و نمى تواند با مسلمانى بميرد)
حدیث : 5
حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن عبدالرحمن بن ابى نجران عن محمد بن سنان عن ابى الجارود عن محمد بن على عليهماالسلام قال ما من نفس تقتل بره و لا فاجره الا وهى تحشر يوم القيامه متعلقا بقاتله بيده اليمنى و راسه بيده اليسرى و اوادجه تشخب دما يقول يا رب سل هذا فيم قتلنى فان كان قتله فى طاعه الله عزوجل اثيب القاتل الجنه و ذهب بالمقتول الى النار و ان كان فى طاعه فلان قيل له اقتله كما قتلك ثم يفعل الله فيهما بعد مشيته .
ترجمه :
5. امام باقر عليه السلام فرمودند: مقتول خوب يا بدى نيست ، مگر اين كه در روز قيامت در حالى كه خون از شاهرگهاى او فواره مى زند و قاتلش را با دست راست و سرش را در دست گرفته محشور مى شود. عرضه مى دارد. پروردگارا! از اين بپرس چرا مرا كشت ؟ و آنگاه اگر در راه طاعت خداوند عزوجل او را كشته باشد، قتل را به بهشت و مقتول را به جهنم مى برند. و اگر بخاطر اطاعت از فلان شخص او را كشته باشد، به او مى گويند: همانگونه كه تو را كشت ، او را بكش ، آنگاه خداوند طبق خواست خود با آنها رفتار مى نمايد.
حديث : 6
حدثنى جعفر بن محمد بن مسرور رضى الله عنه قال حدثنى الحسين بن محمدبن عامر عن عمه عبدالله بن عامر عن ابن ابى عمير عن حفس بن البخترى عن ابى عبدالله عليه السلام قال ان امراه غذبت فى هر ربطتها حتى ماتت عطشا.
ترجمه :
6. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا زنى را بخاطر اين كه گربه اى را بسته بود تا از تشنگى مرد، عذاب نمودند.
حديث : 7
و بهذاالاسناد عن ابن ابى عمير عن حماد عن الحلبى عن ابى عبدالله عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله ان اعتا الناس ‍ على الله تعالى من قتل غير قاتله و من ضرب من لم يضربه .
ترجمه :
7. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: بدون شك ستمكارترين مردم بر خداى متعال ، كسى است كه غير قاتل خود را بكشد، يا كسى كه او را نزده است ، بزند.
حديث : 8
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن على بن الحكم عن هشام عن سليمان بن خالد قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول اوحى الله تعالى الى موسى بن عمران ان يا موسى قل للمائ من بنى اسرائيل آياكم و قتل النفس الحرام بغير حق فان من قتل منكم نفسا فى الدنيا قتلته فى النار مائه الف قتله مثل قتله صاحبه .
ترجمه :
8. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: خداوند متعال به حضرت موسى عليه السلام وحى نمود كه به بنى اسرائيل بگو: از آدمكشى حرام و بناحق بپرهيزيد. قعطا هر كدام از شما كه كسى را بكشد، من نيز در جهنم صد هزار بار قاتل را مى كشم ، با همان روشى كه قاتل مقتول را كشته بود.
حديث : 9
ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى عن محمد بن اسلم الجبلى عن عبدالرحمن بن اسلم عن ابيه قال قال ابو جعفر عليه السلام من قتل مومنا متعمدا اثبت الله تعالى عليه جميع الذنوب و برى المقتول منها و ذلك قول الله تعالى (اريد ان تبوء ياثمى و اثمك فتكون من اصحاب النار.)
ترجمه :
9. امام باقر عليه السلام فرمودند: كسى كه عمدا مومنى را بكشد، خداى متعال همه گناهان را براى قاتل نوشته و مقتول را از تمام گناهانش پاك مى نمايد و خداى متعال در آين آيه نيز همين را مى فرمايند: (مى خواهم گناهان من و تو، به تو بازگردد تا جهنمى شوى ) (168)
--------------------------------------------------
167- (من اجل ذلك كتبنا على بنى اسرائيل انه من قتل نفسا بغير نفس ‍ او فساد فى الارض فكانما قتل الناس جميعا). سوره مائده (5): آيه 32.
168- (اريد ان تبوء باثمى و اثمك فتكون من اصحاب النار). سوره مائده (5): آيه 29.

نوشتن دیدگاه