حديث : 1
ابى رحمه الله قل حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين ابى الخطاب عن محمد بن سنان عن عون القلانسى عن ابن يعفور عن ابى عبدالله عليه السلام قال من لقى المسلمين بوجهين و لسانين جاء يوم القيامه و له لسانان من نار.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه با دو چهره و دو زبان با مسلمانان روبرو شود، روز قيامت در حالى مى آيد كه دو زبان از آتش دارد.
حديث : 2
حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمدبن الحسن الصفار، عن المنبه بن عبدالله عن الحسين بن علوان عن عمروبن خالد عن زيد بن على عن ابائه عن على عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله يجى يوم القيامه ذوالوجهين دالعا لسانه فى قفاه و آخر من قدامه يلتهبان نارا حتى يلهبا جسده ثم يقال له هذا الذى فى الدنيا ذوالجهين و لسانين يعرف بذلك يوم القيامه .
ترجمه :
2. زيد بن على از پدرانش عليهم السلام از امير المومنين عليه السلام روايت مى كند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: انسان دو رو در روز قيامت در حالى مى آيد كه يك زبانش از پشت گردن و زبان ديگرش از جلو بيرون آمده است و در آتش شعله ور هستند تا همه بدنش را در آتش شعله ور نمايند. سپس درباره او مى گويند: اين همان كسى است كه در دنيا دو چهره و دو زبان بود. و در روز قيامت با همين خصوصيات او را خواهند شناخت .
حديث : 3
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن عثمان بن عيسى عن عبدالله بن مسكان عن ابى شيبه الزهرى عن ابى جعفر عليه السلام قال بئس العبد عبد يكون ذاوجهين و ذا لسانين يطرى اخاه شاهدا و ياكله غائبا ان اعطى حسده و ان ابتلى خذله .
ترجمه :
3. امام باقر عليه السلام فرمودند: بنده دو رو و دو زبان بنده بدى است : در حضور برادرش او را خيلى ستايش مى كند و در غياب او گوشتش را مى خورد (با غيبت كردن از او) اگر نعمتى به او بدهند، به او حسد مى ورزد و اگر گرفتار شود، به او كمك نمى كند.
حديث : 4
و بهذاالاسناد عن عبدالله بن مسكان عن داود بن فرقد عن ابى شيبه الزهرى عن ابى جعفر عليه السلام قال بئس العبد عبد همزه يقبل بوجه و يدبر بآخر.
ترجمه :
4. امام باقر عليه السلام فرمودند: بنده بدگوى خرده گير، بنده بدى است ، با چهره اى با انسان روبرو مى شود و با چهره اى ديگر پشت مى كند.
حديث : 5
حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى على بن الحسين السعد آبادى عن احمد بن ابى عبدالله قال حدثنى عده من اصحابنا عن على بن اسباط عن عبدالرحمن بن ابى حماد رفعه قال قال الله عزوجل لعيسى بن مريم عليهماالسلام يا عيسى ليكن لسانك فى السر و العلانيه لسانا واحدا و كذلك قلبك انى احذر نفسك و كفى بى خبيرا لا يصلح لسانان فى فم واحد و لا سيفان فى غمد واحد و لا قلبان فى صدر واحد و كذلك الاذهان .
ترجمه :
5. خداوند عزوجل به حضرت عيسى عليه السلام فرمودند: اى عيسى ! زبان تو در نهان و اشكار بايد يك زبان باشد و همچنين دلت . تو را پرهيز مى دهم از دورويى و دو زبانى . و همين كه من از احوال تو آگاهى دارم ، بايد براى تو كافى باشد. دو زبان در يك دهان ، دو شمشير در يك غلاف و دو قلب در يك سينه جاى نمى گيرند و ذهن و حافظه نيز همين طور است .

نوشتن دیدگاه