حديث : 1
حدثنى على بن احمد قال حدثنى محمد بن جعفر قال حدثنى موسى بن عمران قال حدثنى الحسين بن يزيد قال حدثنى حفص ‍ بن غياث عن جعفر بن محمد عن آبائه عن على عليهم السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله اربعه يوذون اهل النار على ما بهم من الاذى يسقون من الحميم فى الجحيم ينادون بالويل و الثبور فيقول اههل النار بعضهم لبعض ما بال هولاء الاربعه قد آذونا على مابنا من الاذى فرجل معلق فى تابوت من جمر و رجل يجر آمعاءة و رجل يسيل فوه قيحا و دما و رجل ياكل لحمه فيقال لصحاب التابوت مابال الابعد قد آذانا على ما بنا من الاذى فيقول ان الا بعد مات و فى عنقه اموال الناس لم يجدلها فى نفسهه اداء و لا وفاء ثم يقال للذى يجر امعاه ما بال الابعد قد آذانا على مابنا من الاذى فيقول ان الا بعد كان لا يبالى اين اصاب البول من جسده ثم يقال للذى يسيل فوه فيحا و دما ما بال الا بعد قد آذانا على مابنا من الاذى فيقول ان الا بعد كان يحاكى فينظر الى كل كلمه خبيثه فيفسد بها و يحاكى بها ثم يقال للذى ياكل لحمهه ما بال الا بعد قد آذانا على ما بنا من الاذى فيقول ان الا بعد كان ياكل لحوم الناس بالغيبه و يمشى بالنميمه .
ترجمه :
1. مام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام از اميرالمومنين عليه السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: چهار نفر هستند كه اهل جهنم را علاوه بر آزارهايى كه خود دارند، آزار مى دهند، در جهنم آب جوش خورده و داد و فريادشان بلند است . اهل جهنم به يكديگر مى گويند: اينان چه كرده اند كه علاوه بر شكنجه هايى كه خود داريم ، از شكنجه آنان ما نيز در عذاب هستيم ؟ يكى از آنان در تابوتى از آتش آويزان است . يكى ديگر روده هايش را مى كشند، ديگرى از دهنش ‍ چرك و خون جارى است . آن يكى گوشت خود را مى خورد، به كسى كه در تابوت است مى گويند اى دورترين از رحمت خدا! چه كرده اى كه ما علاوه بر شكنجه هايى كه خود داريم ، از شكنجه تو نيز در عذاب هستيم ؟
مى گويد: بدانيد كه من دورترين از رحمت خدا، در حالى مرگم فرا رسيد كه اموال مردم به گردنم بود و نمى توانستم ديون خود را بپردازم . سپس به كسى كه روده هايش را مى كشد، مى گويند: اى دورترين از رحمت خدا ! چه كرده اى كه ما علاوه بر شكنجه هايى كه خود داريم ، از شكنجه تو نيز در آزار هستيم ؟ بدانيد كه من دورترين از رحمت خدا، اگر بدنم با بول نجس ‍ مى شد، به آن بى اعتنا بودم . آنگاه به كسى كه چرك و خون از دهانش جارى است مى گويند اى دروترين از رحمت خدا ! چه كرده اى كه ما با وجود عذابهايى كه خود داريم ، از عذاب تو نيز آزار مى بينيم ؟ مى گويد: بدانيد كه من دورترين از رحمت خدا، هر سخن بدى را نقل كرده و با آن فساد ايجاد مى كردم . آنگاه به كسى كه گوشت خود را مى خورد مى گويند: اى دورترين از رحمت حق ! چه كرده اى كه ما به وجود شكنجه هايى كه گرفتار آن هستيم ، از شكنجه تو نيز در آزاريم ؟ مى گويند: بدانيد كه من گوشت مردم را با غيبت خورده و سخن چينى مى كردم .

نوشتن دیدگاه