حديث : 1
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن عبدالله بن مسكان عن محمد بن مسلم قال سالت ابا جعفر عليه السلام عن قول الله عزوجل ( سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه ) فقال ما من عبد منع زكاه ماله شيئا الا جعل الله ذلك يوم القيامه ثعبانا من نار طوقا فى عنقه ينهش من لحمه حتى يفرغ من الحساب و هو قوله عزوجل (سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه ) قال ما بخلوا به من الزكاه .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام خواستم درباره اين آيه توضيح بدهند ( در روز قيامت اموالى كه با آن بخل مى ورزيدند، طوق گردنشان مى شود) (151). آن حضرت عليه السلام فرمودند :بنده اى نيست كه مقدارى از زكات مالش را ندهد، مگر آن كه خداوند در روز قيامت آن را تبديل به اژدهايى از آتش نموده و آن را به گردنش مى اندازد و آن اژدها او را مى گزد تا از حساب فارغ شود. و اين آيه نيز همين را مى فرمايد ( در روز قيامت اموالى كه با آن بخل مى روزيدند، طوق گردنشان مى شود)(152) و فرمودند: مراد از اين آيه از بخل ورزيدن ، بخل در پرداخت زكات است .
حديث : 2
حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ايوب بن نوح ابن سنان عن ابى الجارود عن ابى جعفر عليه السلام قال ان الله عزوجل يبعث يوم القيامه ناسا من قبورهم مشدوده ايديهم الى اعناقهم لا يستطيعون ان تناولوا بها قيس انمله معهم ملائكه يعيرونهم تعييرا شديدا و يقولون هولاء الذين منعوا خيرا قليلا من خير كثير هولاء الذين اعطاهم الله عزوجل فمنعوا حق الله عزوجل فى اموالهم .
ترجمه :
2. امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا خداوند عزوجل در روز قيامت عده اى را در حالى كه دستهايشان به گردنشان بسته شده است ، از قبرهايشان بر مى انگيزد. انان حتى به اندازه سر انگشتى نيز نمى توانند چيزى را بگيرند. همراه آنان فرشتگانى هستند كه آنان را به سختى ملامت كرده و مى گويند: اينان كسانى هستند كه خير اندكى از خير بسيار را ندادند. اينان كسانى هستند كه خداوند عزوجل به ايشان عطا فرمود، ولى ايشان حق خداوند عزوجل را از اموالشان ، پرداخت نكردند.
حديث : 3
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن خلف بن حماد عن حريز قال قال ابو عبدالله عليه السلام ما من ذى مال ذهب و لا فضه يمنع زكاه ماله الا حبسه الله يوم القيامه بقاع قرقر. و سلط عليه شجاعا اقرع يريده و و يحيد عنه فاذا راى انه لا يتخلص منه و امنكه من يده فقضمها كما يقضم الفجل حتى يصير طوقا فى عنقه و ذلك قو الله عزوجل ( سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه ) و ما من ذى مال ابل او بقر او غنم يمنع زكاه ماله الا حبسه الله يوم القيامه بقاع قرقر يطاه كل ذى ظلف بظلفها و ينهشه كل ذى ناب بنابها و ما من ذى مال نخل او كرم او زرع يمنع زكاتها الا طوقه الله ريعه ارضه الى سبع ارضين الى يوم القيامه .
ترجمه :
3. امام صادق عليه السلام فرمودند: هيچ مالدارى نيست كه زكات طلا يا نقره خود را نپردازد، مگر اين كه خداوند در روزى قيامت او رادر دشت صاف و نرمى زندانى نموده و اژدهايى را كه از تجمع زهر در سرش موى سرش ريخته است ، بر او مسلط مى نمايد. آن اژدها به دنبال او مى رود و او فرار مى كند و هنگامى كه مى بيند نمى تواند فرار كند، دستش را به سوى اژدها مى برد و او همانگونه كه ترب را گاز مى زند و مى خورد، دستش را گاز زده و مى خورد. و در نهايت دور گردنش چنبر مى زند و اين همان فرمايش ‍ خداوند عزوجل است : ( در روز قيامت اموالى كه با آن بخل مى ورزيدند، طوق گردنشان مى شود) (153) وهيچ مالدارى نيست كه زكات شتر، گاو يا گوسفند خود را ندهد، مگر اين كه خداوند در روز قيامت او را در دشت صاف و نرمى زندانى نموده و هر حيوان سم دارى او را لگدكوب كرده و هر جانورى نيش دارى به او نيش مى زند و هيچ مالدارى نيست كه زكات نخل ، انگور و زراعت خرما، كشمش ، گندم و جو) خود را ندهد، مگر اين كه خداوند زمينش را تا عمق زمين هفتم در روز قيامت طوق گردنش مى نمايد.
حديث : 4
و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن صفوان بن يحيى عن داودعن اخيه عبدالله قال بعثنى انسان الى ابى عبدالله عليه السلام زعم انه يفزع فى منامه من امراه تاتيه قال فصحت حتى سمع الجيران فقال ابو عبدالله عليه السلام اذهب فقل له انك لا تودى الكازه فقال بلى و الله انى لادويها قال فقل له ان كنت توديها فانك لا توديها اهلها.
ترجمه :
4. راوى مى گويد: شخصى مى پنداشت در خواب از زنى مى ترسد و مى گفت : از ترس آن فريادى كشيدم كه همسايه ها شنيدند. او (براى حل مشكلش ) مرا خدمت امام صادق عليه السلام فرستاد. امام صادق عليه السلام فرمودند: به او بگو شايد زكات نمى دهد. او در جواب من گفت : محققا و به خدا سوگند كه زكات مى دهم . آن حضرت عليه السلام دوباره فرمودند: به او بگو اگر زكات هم مى دهى ، حتما به اهل آن نمى دهى .
حديث : 5
و ذكر احمد بن ابى عبدالله ان روآيه ابى بصير قال سمعت ابا عبدالله يقول من منع الزكاه سال الرجعه عند الموت و هو قل الله عزوجل (حتى اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون لعلى اعمل صالحا فيما تركت ).
ترجمه :
5. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه زكات ندهد، هنگام مرگ تقاضاى بازگشت مى كند. و اين آيه نيز همين را مى فرمايد: ( تا زمانى كه مرگ به سراغ يكى از آنان بيايد، گويد پروردگارا مرا به دنيا بازگردان ، شايد با كارهاى خوب ، گذشته ام را جبران نمايم (154).
حديث : 6
حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن محمد بن على الكوفى عن موسى بن سعدان عن عبدالله بن القاسم عن مالك بن عطيه عن ابان بن تغلب قال قال ابو عبدالله عليه السلام دمان فى الاسلام لا يقضى فيهما احد بحكم الله عزول حتى يقوم قائمنا الزانى المحصن يرجمه و مانع الزكاه يضرب عنقه .
ترجمه :
6. امام صادق عليه السلام فرمودند: دو مجازات اعدام هست كه تا قيام قائم ما كسى به حكم خداوند عزوجل آنرا اجرا نمى كند: زناكار محصن (مرد زن دار) كه او را سنگسار مى نمايد، و كسى كه زكات نمى دهد، كه او را گردن مى زند.
حديث : 7
و ذكر ان فى روآيه ابى بصير عن ابى عبدالله عليه السلام من منع الزكاه فى حياته طلب الكره بعد موته و قال من منع قيراطا من الزكاه فليمت ان شاء يهوديا و ان شاء نصرانيا.
ترجمه :
7. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه در زندگى خود زكات ندهد، پس از مرگ درخواست مى كند كه به دنيا بازگردد، و كسى كه يك قيراط از زكات را ندهد (به هنگام مرگ ) بايد يا يهودى بميرد يا مسيحى ( هر كدام را كه بخواهد و نمى تواند مسلمان بميرد)
حديث : 8
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى احمد بن محمد بن خالد عن ابيه عن بعض اصحابنا قال من منع قيراطا من الزكاه فما هو بمومن و لا مسلم و قال ابو عبدالله عليه السلام ما ضاع مال فى بر و لا بحر بمنع الزكاه و قال اذا قام القائم اخذ مانع الزكاه فضرب عنقه .
ترجمه :
8. راوى مى گويد از معصوم عليه السلام نقل نموده است : كسى كه قيراطى از زكات را نپردازد، نه مومناست و نه مسلمان و امام صادق عليه السلام فرمودند: هيچ مالى در خشكى و دريا از بين نرفت ، مگر به خاطر زكات ندادن ، و نيز فرمودند: هنگامى كه قائم آل محمد عليه السلام قيام نمايد، گردن كسى را كه زكات نپردازد، مى زند.
-----------------------------------------------------
150- همان .
151- (سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه ). سوره آل عمران (3): آيه 180.
152- همان .
153- همان .
154- (حتى اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون لعلى اعمل صالحا فيما تركت ). سوره مومنون (23): آيه 99 و 100.

نوشتن دیدگاه