329: مومنين چه تكاليفى در عصر غيبت نسبت به امام زمان عليه السلام دارند؟
در مورد حضرت مهدى عليه السلام و موقعيت آن حضرت هر يك وظايف سنگينى بر عهده دارند اينك به برخى از آنها اشاره مى كنيم:
1- ايمان به حتمى بودن خروج مهدى عليه السلام
در روايات اهل سنت مى خوانيم كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:من انكر خروج المهدى فقد كفر بما انزل على محمد (1)؛ ((هر كس منكر خروج مهدى شود به آنچه بر محمد صلى الله عليه و آله نازل شده كفر ورزيده است.))
2- صبورى و تمسك به دين حق در فتنه ها
امام صادق عليه السلام فرمود:طوبى لمن تمسك باءمرنا فى غيبة قائمنا فلم يزغ قلبه بعد الهداية (2)؛ ((خوشا به حال كسى كه در غيبت قائم ما متمسك به امر ما شده و قلب او بعد از هدايت منحرف نشود.))
3- تمسك به ولايت امام غايب
امام باقر عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل كرده كه فرمود:طوبى لمن ادرك قائم اهل بيتى و هو ياءتم به فى غيبته قبل قيامه و... (3)؛ ((خوشا به حال كسى كه قائم اهل بيت مرا درك كند و در غيبت او قبل از قيامش به او اقتدا كند و...)).
4- طلب معرفت امام زمان عليه السلام از خداوند متعال
كلينى رحمة الله عليه به سند خود از ابو بصير نقل كرده كه امام باقر عليه السلام به من فرمود:هل عرفت امامك؟ قال: قلت: اى والله قبل ان اخرج من الكوفة، فقال: حسبك اذا (4)؛ ((آيا امامت را شناخته اى؟ عرض كردم آرى به خدا سوگند قبل از آنكه از كوفه خارج شوم، فرمود: بس است تو را در اين هنگام.))
5- تجديد بيعت و ثبات بر اطاعت
در دعاى عهد از امام صادق عليه السلام مى خوانيم:اللهم انى اجدد له فى صبيحة يومى هذا و ما عشت فى ايامى عهدا و عقدا و بيعة له فى عنقى لا احول عنها و لا ازول ابدا، اللهم اجعلنى من انصاره و اعوانه و الذابين عنه... (5)؛ ((بار خدايا همانا من براى او [حضرت مهدى عليه السلام ] در اين روزم عهد و پيمان و بيعتى را در گردنم تجديد مى كنم بيعتى كه از آن بازنگشته و هرگز آن را زايل نمى سازم، بار خدايا مرا از ياران و كمك كاران و مدافعين از آن حضرت قرار بده.))
در اين دعا سخن از تجديد عهد با امام خود در هر روز است.
6- مقابله با شبهات و اشكالات
امام صادق عليه السلام در حديثى فرمود:اياكم و الشك و الارتياب انفوا عن نفوسكم الشكوك، و قد حذرتم فاحذروا و من الله اسئل توفيقكم و ارشادكم (6)؛ ((خود را از شك و ترديد دور كنيد و از شك ها بپرهيزيد شما بر حذر داده شديد پس حذر كنيد و من توفيق و ارشاد شما را از خداوند خواستارم.))
7- كمك و يارى برادران مومن
امام صادق عليه السلام در حديثى جملهو عملوا الصالحاتدر سوره العصر را بر مواسات و هم يارى برادران دينى منطبق ساخته اند.(7)
در تفسير امام عسكرى عليه السلام آمده است: ((هر كس متكفل يتيمى براى ما شود كه محنت استتار ما او را وامانده كرده و از علوم ما كه به دستش رسيده او را سرشار كند تا اينكه ارشاد شده و هدايت يابد خداوند متعال در حق او مى فرمايد:يا ايها العبد الكريم المواسى! انا اولى بالكرم منك، اجعلوا له يا ملائكتى فى الجنان بعدد كل حرف علمه اءلف اءلف قصر... (8)؛ ((اى بنده كريم كه يارى كننده اى من از او در اين كرم اولى ترم اى ملائكه من براى او در بهشت به هر حرفى كه تعليم داده يك مليون قصر دهيد...)) .))
8- فريب نخوردن از مدعيان دروغين مهدويت
امام صادق عليه السلام فرمود:و لتعرفن اثنى عشر راية مشتبهة لا يدرى اءى من اءى (9)؛ ((... و به طور حتم دوازده پرچم و دعوت مشتبه بر پا خواهد شد كه از همديگر تشخيص داده نمى شود...)) .
9- زياد دعا كردن براى تعجيل فرج
حضرت مهدى عليه السلام در توقيعى كه در جواب سؤال هاى اسحاق بن يعقوب فرستادند فرموده اند:اكثروا الدعاء بتعجيل الفرج فان ذلك فرجكم (10)؛ ((زياد براى تعجيل فرج دعا كنيد زيرا فرج شما در آن است.))
10- اجتناب از جزع
كلينى رحمة الله عليه به سندش از امام صادق عليه السلام نقل كرده كه فرمود:انما هلك الناس من استعجالهم لهذا الامر ان الله لا يعجل لعجلة العباد ان لهذا الامر غاية ينتهى اليها... (11)؛ ((همانا مردم به جهت عجله كردن در اين امر هلاك شدند، خداوند به خاطر عجله بندگان عجله نخواهد كرد زيرا براى اين امر نهايتى است.))
11- وقت معين نكردن براى ظهور
امام صادق فرمود:انا اهل بيت لا نوقت (12)؛ ((همانا ما اهل بيت وقت معين نمى كنيم.))
12- دوست داشتن حضرت عليه السلام
در روايات فراوانى به دوستى اهل بيت عصمت و طهارت عليه السلام و از آن جمله حضرت مهدى عليه السلام سفارش شده است و اين به نوبه خود مى تواند در جلب توجه مردم به حضرت عليه السلام و پيروى از دستورات او و ديگر امامان تاءثير بسزايى داشته باشد.
---------------------------
1-فرائد السمطين، ج 2، ص 334، ح 585 و....
2-كمال الدين، ص 358.
3-كمال الدين، ص 286؛ بحارالانوار، ج 51، ص 72، ح 14.
4-كافى، ج 1، ص 185، ح 12.
5-بحارالانوار، ج 102، ص 111؛ مصباح الزائر، ص 235.
6-بحارالانوار، ج 51، ص 146، ح 17.
7-كمال الدين، ص 656؛ بحارالانوار، ج 24، ص 214، ح 1.
8-تفسير منسوب به امام عسكرى عليه السلام، ص 342؛ بحارالانوار، ج 2، ص 4، ح 5.
9-كمال الدين، ص 347؛ بحارالانوار، ج 52، ص 281، ح 9
10-كمال الدين، ص 483؛ بحارالانوار، ج 53، ص 180، ح 10.
11-كافى، ج 1، ص 369، ح 7.
12-بحارالانوار، ج 52، ص 119، ح 48.
-----------------------
علي اصغر رضواني

نوشتن دیدگاه