ما شيعيان بر اين باوريم كه ائمه معصوم‏عليهم السلام به قلّه همه كمالات‏انسانى رسيده و در رسيدن به هر كمالى از همگان گوى سبقت ربوده بودند.امّا شرايط خاصّ‏اجتماعى كه هر يك از ائمه‏عليهم السلام در آن به سر مى‏برده‏اند،موجب مى‏شده تا صفتى مخصوص به همان اوضاع و شرايط در آن نمودبيشترى پيدا كند.
بنابر اين مى‏توان گفت كه هر كدام از آنان صفتى متفاوت‏از ديگرى داشته‏اند. صفت برجسته امام حسين‏عليه السلام، كه وى را از ديگرائمه متمايز ساخته، همانا شجاعت و دلاورى آن‏حضرت است.
هر گاه انسان واقعه كربلا را با آن صحنه‏هاى شگفت انگيز به خاطرمى‏آورد صحنه‏هايى كه در آنها خون با اشك وبردبارى با مروّت وهمدلى‏با فداكارى آميخته بود، چهره قهرمان يكى از دلير مردان اين ميدان يعنى‏حسين بن على‏عليه السلام در شكوهمندترين و درخشانترين شكل خود نمايان‏مى‏شود به گونه‏اى كه اگر از تواناييهاى جنگى آن‏حضرت كه آن را دست به‏دست و سينه به سينه از پدران خويش به ارث برده بود آگاهى نداشتيم و ياآنكه در اين باره مدارك واسناد قطعى تاريخى در دست نداشتيم و اگر براين باور و اعتقاد نبوديم كه رهبران معنوى مى‏بايست آيت خلقت‏ومعجزه خداوند باشند، چه بسا در بسيارى از حقايق ثابتى كه عقل‏وانديشه و ضمير ما در برابر آنها سر تعظيم فرود آورده، گرفتار گمان‏وترديد مى‏شديم.
امام حسين‏عليه السلام در واقعه عاشورا در هر مناسبتى به ميدان نبرد گام‏مى‏نهاد ودر ميان تاخت و تاز اسبان براى يافتن جسد صحابى يا هاشمى‏كه شهيد شده بود به جستجوى مى‏پرداخت. و چه بسا تا رسيدن بر سرجسد ياران خود درگيريهاى بس خونين ميان او و دشمنانش در مى‏گرفت.
هر يك از اين درگيريها و نبردها، خود يورشى بى همتا و دشوارمحسوب مى‏شد. مصيبت، خود از نيروى انسان و اراده او مى‏كاهد.گرسنگى وتشنگى اورا فرسوده و ضعيف مى‏كند و توان او را كاهش مى‏دهدو گرماى شديد خود عامل ديگرى است كه تلاش بيشترى از وى مى‏طلبد.
تمام اين موارد، در روز عاشورا براى امام حسين به وجود آمده بود. امّابا اين حال او نيم زرهى در بركرده بود و با يورشهاى شجاعانه خويش بردشمن درنده خوى مى‏تاخت.همچون صاعقه‏اى بود كه چون فرود مى‏آمد،دلاوران سپاه دشمن را مانند برگ درخت، در اطراف خود به خاك‏وخون مى‏نشاند.
يكى از كسانى كه در صحنه عاشورا حضور داشت، مى‏گفت:
"هيچ كس را دليرتر از حسين نديدم. چون يورش مى‏آورد، دشمنان‏مانند حيوان ضعيفى كه از پيش روى شير مى‏گريزد، از مقابل اومى‏گريختند. بعلاوه اينكه فصيح‏تر از ايشان كسى وجود نداشت".
چون به گذشته باز مى‏گرديم و تاريخ را ورق مى‏زنيم صحنه‏هاى كم‏نظيرى از قهرمانيهاى آن‏حضرت را در فتوحات اسلامى و پس از آن درجنگهاى امام على‏عليه السلام مشاهده مى‏كنيم. امّا اين دولاريها با تمام قوّت‏واصالت خود نمى‏تواند همپاى شجاعت آن‏حضرت در روز عاشورا كه‏بى‏گمان، مظهرى شكوهمند در تاريخ انسانى به شمار مى‏آيد، قلمداد شود.
عقاد در اين باره مى‏نويسد: "در ميان نوع انسان هيچ كس دلدارتر ازحسين‏عليه السلام در روز عاشورا يافت نمى‏شود."(1)
-------------------------------------------
1-أبو الشهداء - عباس محمود عقّاد، ص‏46.
--------------------------------------
آية الله سيد محمد تقى مدرسى

نوشتن دیدگاه