فاطمه الزهراء امّ ابيها
شعرى از حسان شاعر معاصر
منم كه عصمت اللّه و، به ساق عرش زيورم
رضاى من رضاى او، ولاى من ولاى او
على است نفس احمد و حقيقت محمدى
به تخت اقتدارشان، نشسته ام كنارشان
بجز محمد و على، كه نور ما بود يكى
نبى چو گفت بر ملا: اگر نبود مرتضى
على، شهاب ثاقب و منم فروغ زُهر وى
نهال عشق ايزدى، بهار حسن سرمدى
حسين با حسن مرا، دو گوشوار زينتند
محمد و على و من، چو اصل و ام خلقتيم
فدك چه جلوه اى كند، به پيشگاه دولتم
عليه غاصب فدك، از آن قيام كرده ام
(حسان) بود مودت رسول و آل مصطفى
فاطمة الزهراء(ع): بانوى بانوان دو جهان، عطاى خداوند سبحان، كوثر پربهاى قرآن، كفو و همتاى اميرمومنان (ع)، و يكى از علل آفرينش عالم امكان.
فاطمة الزهراء(ع): در آل كسا محور، عزيز قلب پيغمبر(ص)، شفيعه محشر، ولية الله اطهر، و از يازده فرزند معصومش برتر...
فاطمة الزهراء(ع): خانه اش، منزل ((هل اتى))، پدرش: محمد مصطفى (ص): همسرش: على مرتضى (ع)، پسرانش: امام حسن مجتبى (ع) و امام حسين سيدالشهداء(ع)، دخترانش: ام كلثوم (ع) و زينب كبرى (ع)، دستش بوسه گاه رسول خدا(ص) مهرش: صفابخش قلوب اولياء مودتش: اجر رسالت خاتم الانبياء(ص) و والاترين مدحش: ((ام ابيها))...
اين كتاب: از مناقب بى شمار آن حضرت شمه اى است، و از درياى بى كران فضايلش قطره اى، و از روايات موثق و متواتر و آيات رحمت قرآن بهره اى...
گفتارى است از عالم كم نظير، آيت الله كبير، دانشمند روشن ضمير صاحب كتاب ((الغدير)) علامه امينى رحمة الله عليه.
در آن زمان كه علامه امينى ساكن نجف اشرف بود و يا در تابستان هر سال كه به تهران مى آمد، عارفى نكته دان، استاد ولايت و عرفان، عاشق دلباخته عترت و قرآن، دوست بزرگوارم: آقاى حاج كريم رومينا (دستمالچى)، در انجام امور مربوط به ايشان و كتابخانه حضرت اميرالمؤ منين (ع) شبانه روز كوشا بود، و در راه خدمت علامه امينى و اهداف مقدس او، آنچه در توان داشت صميمانه ايثار مى كرد. در يكى از اين سفرها، آن دوست ارجمند، با همتى عارفانه و با اصرار و پيگيرى مداوم و عاشقانه، علامه امينى را مهيا ساخت تا مطالبى بسيار جالب درباره مقام ولايت كبراى حضرت صديقه زهراءسلام الله عليها بيان فرمايد، در حالى كه آن عارف ربانى تنها مخاطب گفتار علامه امينى بود، آن مطالب بسيار ارزنده در نوارهاى منحصر بفرد ضبط گرديد، كه بيش از پانزده سال با دقت علاقه اى كم نظير توسط ايشان نگهدارى شده است در طى اين مدت، آنان كه از وجود اين نوارها مطلع بودند، بى صبرانه تكثير نوارها و يا پياده كردن آن گفتار را در خواست مى كردند، تا به صورت كتابى در دسترس همه و مورد استفاده عموم قرار گيرد، و چون مطالب عالمانه مذكور بطور خصوصى خطاب به كى نفر ايراد شده بود، بدون اينكه در اين مورد به مراعات نظم و دقت كامل در جمله بندى و اداى كلمات (چنان كه در سخنرانيهاى رسمى و عمومى معمول است) نيازى باشد؛ لذا بنظر رسيد كه بهتر از تكثير نوارها، همان پياده كردن نوارهاست به تنظيم جملات و بازنويسى كامل آن گفتار، بدون اينكه در مفهوم آن مطالب سنگين عالمانه و پربار كوچكترين تغييرى حاصل شود.
در همان ايام كه دوست بزرگوارم تصميم به پياده كردن نوارها گرفت، و مرا براى اين كار مهم انتخاب كرد و در تسريع انجام آن تاءكيد و اصرار داشت، شبى در يك رؤ ياى صادقه علامه امينى را ديدم كه بر فراز تختى نشسته است و جمعى از علاقه مندان و عاشقان مقام والاى حضرت زهرا سلام الله عليها برگرد او ازدحام نموده و بى تابانه در خواست انتشار آن فرمايشان را داشتند. همان گنه كه علامه امينى در زمان حياتش، با لحنى گيرا و دلنشين، دستور مى داد در مجالس علمى و آموزنده اش به قرائت اشعارم مفتخر شوم، در آن رؤ ياى صادقه نيز، در حالى كه با دست به سوى من اشاره مى كرد، فرمود:
((حسان) ماءمور انجام اين كار است)).
من كه از اين تاءييد غيبى و ماءموريت افتخار آفرين معنوى سر از پا نمى شناختم با اشتياق تمام به سوى مشهد مقدس محل سكونت دوست بزرگوارم (صاحب نوارها) شتافتم. من به فضل و يارى خداوند مستعان، و با توجهات امام زمان (ع)، آنچه در توان داشتم در انجام اين ماءموريت مقدس و معنوى بكار بردم، و گاهى براى نگارش عبارات تا مفهوم،سرعت و تسلط كم نظيرى ادا فرموده است حتى بيش از ده بار به نوار آن گفتار گوش فرا دادم، با وجود اين، هر سهو و نارسائى و اشتباهى در اين كتاب گرانبها به نظر خوانندگان عزيز برسد از من ناچيز است.
من اقرار مى كنم كه شايسته بود اين گفتار سنگين، عالمانه و پر بار و جاودانه با شرح و تفسير و حواشى مفصلى پياده شود، تا بهتر حق مطلب ادا گردد، ولى با توجه به اينكه حتى قرآن كريم كه كلام خدا و ولاترين سخنهاست اگر فقط به صورت تفاسير بسيار مفصل چاپ و منتشر مى شد، عده كثيرى كه حوصله و مجال كمترى براى مطالعه دارند همواره از فيوضات بى پايان آن بى بهره مى ماندند، و به همين جهت است كه در تمام قرون و اعصار، كلام خدا، بطور ساده - با ترجمه - و با تفاسير مفصل (به هر سه صورت) چاپ و در دسترس و مورد استفاده عموم قرار داده شده است، من نيز با پياده كردن متن اين گفتار گرانبار فقط قدم اوليه را در نشر آن برداشته ام و به نظر من، صلاحيت شرح و تفسير و حاشيه نويسى مطالب اى كتاب را، بيش از هر كس، دو استاد محقق و دانشمند حجت الاسلام حاج آقا رضا امينى و حجت الاسلام حاج آقا هادى امينى فرزندان ارجمند علامه امينى دارا مى باشند، كه اميد است در آينده به اين امر مهم اقدام فرمايند.
ام ابيها(ع)
دنياست چو قطره اى و، دريا، زهرا
قدرش بود امروز نهان چون ديروز
خالق چو كتاب خلقت انشا فرمود
(احمد) كه خدا گفت به مدحش: لولاك
((طاها)) و ((على)) دو پيكران دريايند
او سر خدا و ليلة القدر نبى است
بر تخت جلال، از همه والاتر
در ((آل كسا)) محور شخصيتهاست
سر سلسله نسل پيمبر كوثر
تنها نه همين مادر سبطين است او
آن پايه كه ديروز پيمبر بنهاد
از ((احمد)) و ((مرتضى)) چه باقى ماند
حرمت بنگر كه در صفوف محشر
هنگام شفاعت چو رسد روز جزا
حيف است (حسانا) كه در آتش بسوزد
---------------------------------
گفتار علامه امينى
به كوشش: حبيب چايچيان
