از كلمات كوتاه حضرت رسول (ص) (1)
1. هر چه فرزند آدم پيرتر مى شود، دو صفت در او جوانتر مى گردد: حرص و آرزو.
2. دو گروه از امت من هستند كه اگر صلاح يابند، امت من صلاح مى يابد و اگر فاسد شوند، امت من فاسد مى شود: علما و حكام.
3. شما همه شبان و مسؤول نگاهبانى يكديگريد.
4. نمى توان همه را به مال راضى كرد اما به حسن خلق، مى توان.
5. نادارى بلاست، از آن بدتر، بيمارى تن، و از بيمارى تن دشوارتر، بيمارى دل.
6. مؤمن، همواره در جستجوى حكمت است.
7. از نشر دانش نمى توان جلو گرفت.
8. دل انسانى همچو پرى است كه در بيابان به شاخه درختى آويزان باشد، از وزش بادها دائم در انقلاب است و زير و رو مى شود.
9. مسلمان آن است كه مسلمانان از دست و زبان او در آسايش باشند.
10. رهنماى به كار نيك، خود كننده آن كار است.
11. هر دل سوخته اى را عاقبت پاداشى است.
12. بهشت زير قدمهاى مادران است.
13. در رفتار با زنان، از خدا بترسيد و آنچه درباره آنان شايد، از نيكى دريغ ننمائيد.
14. پروردگار همه يكى است و پدر همه يكى. همه فرزند آدميد و آدم از خاك است. گرامى ترين شما نزد خداوند، پرهيزكارترين شماست.
15. از لجاج بپرهيزيد كه انگيزه آن، نادانى و حاصل آن، پشيمانى است.
16. بدترين مردم كسى است كه گناه را نبخشد و از لغزش چشم نپوشد و باز از او بدتر كسى است كه مردم از گزند او در امان و به نيكى او اميدوار نباشند.
17. خشم مگير و اگر گرفتى، لختى در قدرت كردگار بينديش.
18. چون تو را ستايش كنند، بگو اى خدا مرا بهتر از آنچه گمان دارند بساز و آنچه را از من نمى دانند بر من ببخش و مرا مسؤول آنچه مى گويند قرار مده.
19. به صورت متملقين، خاك بپاشيد.
20. اگر خدا خير بنده اى را اراده كند، نفس او را واعظ و رهبر او قرار مى دهد.
21. صبح و شامى بر مؤمن نمى گذرد مگر آنكه بر خود گمان خطا ببرد.
22. سخت ترين دشمن تو، همانا نفس اماره است كه در ميان دو پهلوى تو جا دارد.
23. دلاورترين مردم آن است كه بر هواى نفس، غالب آيد.
24. با هواى نفس خود نبرد كنيد تا مالك وجود خود گرديد.
25. خوشا به حال كسى كه توجه به عيوب خود، او را از توجه به عيوب ديگران باز دارد.
26. راستى به دل آرامش مى بخشد و از دروغ، شك و پريشانى مى زايد.
27. مؤمن آسان انس مى گيرد و مأنوس ديگران مى شود.
28. مؤمنين همچو اجزاء يك بنا، همديگر را نگاه مى دارند.
29. مثل مؤمنين در دوستى و علقه به يكديگر، مثل پيكرى است كه چون عضوى از آن به درد بيايد، باقى اعضا به تب و بى خوابى دچار مى شوند.
30. مردم مانند دندانه هاى شانه، با هم برابرند.
31. دانش جوئى بر هر مسلمانى واجب است.
32. فقرى سخت تر از نادانى و ثروتى بالاتر از خردمندى و عبادتى والاتر از تفكر نيست.
33. از گهواره تا به گور، دانشجو باشيد.
34. دانش بجوئيد گرچه به چين باشد.
35. شرافت مؤمن در شب زنده دارى و عزت او در بى نيازى از ديگران است.
36. دانشمندان، تشنه آموختن اند.
37. دلباختگى، كر و كور مى كند.
38. دست خدا با جماعت است.
39. پرهيزكارى، جان و تن را آسايش مى بخشد.
40. هر كس چهل روز به خاطر خدا زندگى كند، چشمه حكمت از دلش به زبان جارى خواهد شد.
41. با خانواده خود بسر بردن، از گوشه مسجد گرفتن، نزد خداوند پسنديده تر است.
42. بهترين دوست شما آن است كه معايب شما را به شما بنمايد.
43. دانش را به بند نوشتن در آوريد.
44. تا دل درست نشود، ايمان درست نخواهد شد و تا زبان درست نشود، دل درست نخواهد بود.
45. تا عقل كسى را نيازموده ايد، به اسلام آوردن او واقعى نگذاريد.
46. تنها به عقل مى توان به نيكيها رسيد. آنكه عقل ندارد از اين تهى است.
47. زيان نادانان، بيش از ضررى است كه تبهكاران به دين مى رسانند.
48. هر صاحب خردى از امت مرا چهار چيز ضرورى است: گوش دادن به علم، به خاطر سپردن و منتشر ساختن دانش و بدان عمل كردن.
49. مؤمن از يك سوراخ، دوبار گزيده نمى شود.
50. من براى امت خود، از بى تدبيرى بيم دارم نه از فقر.
51. خداوند زيباست و زيبائى را دوست مى دارد.
52. خداوند، مؤمن صاحب حرفه را دوست دارد.
53. تملق، خوى مؤمن نيست.
54. نيرومندى به زور بازو نيست، نيرومند كسى است كه بر خشم خود غالب آيد.
55. بهترين مردم، سودمندترين آنان به حال ديگرانند.
56. بهترين خانه شما آن است كه يتيمى در آن به عزت زندگى كند.
57. چه خوب است ثروت حلال در دست مرد نيك.
58. رشته عمل، از مرگ بريده مى شود مگر به سه وسيله: خيراتى كه مستمر باشد، علمى كه همواره منفعت برساند، فرزند صالحى كه براى والدين دعاى خير كند.
59. پرستش كنندگان خدا سه گروهند: يكى آنان كه از ترس، عبادت مى كنند و اين عبادت بردگان است، ديگر آنان كه به طمع پاداش، عبادت مى كنند و اين عبادت مزدوران است، گروه سوم آنان كه به خاطر عشق و محبت، عبادت مى كنند و اين عبادت آزادگان است.
60. سه چيز نشانه ايمان است: دستگيرى با وجود تنگدستى، از حق خود به نفع ديگرى گذاشتن، به دانشجو علم آموختن.
61. دوستى خود را به دوست ظاهر كن تا رشته محبت محكمتر شود.
62. آفت دين سه چيز است: فقيه بدكار، پيشواى ظالم، مقدس نادان.
63. مردم را از دوستانشان بشناسيد، چه، انسان همخوى خود را به دوستى مى گيرد.
64. گناه پنهان، به صاحب گناه زيان مى رساند، گناه آشكار، به جامعه.
65. در بهبودى كار دنيا بكوشيد اما در كار آخرت چنان كنيد كه گوئى فردا رفتنى باشيد.
66. روزى را در قعر زمين بجوئيد.
67. چه بسا كه از خودستائى، از قدر خود مى كاهند و از فروتنى، بر مقام خود مى افزايند.
68. خدايا! فراخترين روزى مرا در پيرى و پايان زندگى كرامت فرما.
69. از جمله حقوق فرزند بر پدر اين است كه نام نيكو بر او بگذارد و نوشتن به او بياموزد و چون بالغ شد، او را همسر انتخاب كند.
70. صاحب قدرت، آن را به نفع خود به كار مى برد.
71. سنگين ترين چيزى كه در ترازوى اعمال گذارده مى شود، خوشخوئى است.
72. سه امر، شايسته توجه خردمند است: بهبودى زندگانى، توشه آخرت، عيش حلال.
73. خوشا كسى كه زيادى مال را به ديگران ببخشد و زيادى سخن را براى خود نگاهدارد.
74. مرگ، ما را از هر ناصحى بى نياز مى كند.
75. اينهمه حرص حكومت و رياست و اينهمه رنج و پشيمانى در عاقبت!.
76. عالم فاسد، بدترين مردم است.
77. هر جا كه بدكاران حكمروا باشند و نابخردان را گرامى بدارند، بايد منتظر بلائى بود.
78. نفرين باد بر كسى كه بار خود را به دوش ديگران بگذارد.
79. زيبائى شخص، در گفتار اوست.
80. عبادت، هفت گونه است كه از همه والاتر، طلب روزى حلال است.
81. نشانه خوشنودى خدا از مردمى، ارزانى قيمتها و عدالت حكومت آنهاست.
82. هر قومى شايسته حكومتى است كه دارد.
83. از ناسزا گفتن، بجز كينه مردم، سودى نمى برى.
84. پس از بت پرستيدن، آنچه به من نهى كرده اند، در افتادن با مردم است.
85. كارى كه نسنجيده انجام شود، بسا كه احتمال زيان دارد.
86. آنكه از نعمت سازش با مردم محروم است، از نيكيها يكسره محروم خواهد بود.
87. از ديگران چيزى نخواهيد گرچه يك چوب مسواك باشد.
88. خداوند دوست ندارد كه بنده اى را بين يارانش، با امتياز مخصوص ببيند.
89. مؤمن، خنده رو و شوخ است، و منافق، عبوس و خشمناك.
90. اگر فال بد زدى، به كار خود ادامه بده و اگر گمان بد بردى، فراموش كن و اگر حسود شدى، خوددار باش.
91. دست يكديگر را به دوستى بفشاريد كه كينه را از دل مى برد.
92. هر كه صبح كند و به فكر اصلاح كار مسلمانان نباشد، مسلمان نيست.
93. خوشروئى كينه را از دل مى برد.
94. مبادا كه ترس از مردم، شما را از گفتن حقيقت باز دارد!.
95. خردمندترين مردم، كسى است كه با ديگران بهتر بسازد.
96. در يك سطح زندگى كنيد تا دلهاى شما در يك سطح قرار بگيرد. با يكديگر در تماس باشيد تا بهم مهربان شويد.
97. هنگام مرگ، مردمان مى پرسند از ثروت چه باقى گذاشته؟ فرشتگان مى پرسند از عمل نيك چه پيش فرستاده؟.
98. منفورترين حلالها نزد خداوند، طلاق است.
99. بهترين كار خير، اصلاح بين مردم است.
100. خدايا مرا به دانش، توانگر ساز و به بردبارى، زينت بخش و به پرهيزكاري، گرامي بدار و به تندرستي، زيبايي ده.
--------------------------------------------
1-براى توضيح درباره اين بخش رجوع شود به صفحه 45 و 46 همين كتاب.
-------------------------------------
استاد شهيد مرتضي مطهري

نوشتن دیدگاه