مرحوم عالم بزرگوار سيد اعظم حاج ميرزا حسين نورى (اعلى اللّه مقامه ) نقل نموده كه استاد ما علامه بزرگوار شيخ عبدالحسين تهرانى (اعلى اللّه مقامه ) براى توسعه سمت غربى صحن مطهر حضرت سيدالشهداء (ع ) خانه هائى خريد و جزء صحن شريف قرار داد و قريب شصت سرداب براى دفن اموات در همان قسمت قرار داد و روى آنها طاق زدند و مردم مُردگان خود را در آن سردابها دفن مى كردند.
چون مدتى گذشت دانسته شد كه طاق روى سردابها در اثر كثرت عبور مردم آن توانائى تحمل را ندارد و ممكن است فرو ريزد و سبب زحمت و هلاكت شود.
لذا شيخ امر فرمود: كه طاق را بردارند و از نو با استحكام بيشترى بنا كنند و چون جماعت بسيارى در سردابها دفن شده بودند امر فرمود: سردابى را خراب كنند و بنا نمايند بعد سرداب ديگر و هر سردابى را خراب مى كردند يك نفر پائين مى رفت و خاك بر جسد مرده مى ريخت به مقدارى كه كشف نشود هتك حرمت اموات نگردد پس مشغول شدند تا رسيدند به سردابى كه مقابل ضريح مقدس بود چون پائين رفتند براى پوشانيدن جسدها ديدند تمام جسدهائى كه در اين قسمت هست سرهايشان كه در جهت غرب بوده بجاى پايشان كه رو به قبر شريف بوده قرار گرفته و پايشان به سمت غرب است .
مردم با خبر شدند جماعت به شمارى مى آمدند اين منظره عجيبه را مشاهده مى كردند و آن جسدهائى كه در اين قسمت بوده منقلب گرديده سه جسد بود كه يكى از آنها جسد آقا ميرزا اسماعيل اصفهانى نقاش بود كه در صحن مقدس مشغول نقاشى بوده .
پسرش وقتى كه منظره جسد پدر را مى بيند گواهى مى دهد كه من هنگام دفن پدرم حاضر بودم و بدن پدرم را كه دفن كردم پاهايش رو به ضريح مقدس بود و الحال مى بينم سرش رو به ضريح است و آشكار شد بر مردم اينكه اين تغيير وضع جسد چند مرده تاءديبى از طرف خداوند است بندگانش را، كه بشناسند راه ادب و طريقه معاشرت با ائمه (عليهم السلام ) را.(1)
اى حسين جان همگى واله و شيداى توئيم

در نظر نقش نموديم رخ ماه تو را

هر زمان خنده زند طفل جگر گوشه ما

گر ببينيم به گلزار يكى لاله سرخ

در غم بى حد تو با دل خون نوحه كنان

چون تو عاشق به خدائى و خدا ياورتست

همه داريم گناه و سوى تو چشم براه

ما غريقيم و توئى هادى و كشتى نجات

تو چراغ شب تارى و همه مانده براه

حامد و جمله ما سوى تو رو آورديم

------------------------------------------------
1-دار السلام.
----------------------------------------
على مير خلف زاده

نوشتن دیدگاه