من حبیب پسر فاطمه ام، یار حسینم                     بنده ام بنده ولی بنده ی دربار حسینم
درس آزادگیم داده از آغاز، معلّم                             که رها گشته ام از خویش و گرفتار حسینم
دل بریدم زهمه عالم و او برد دلم را                       دیده بستم زهمه، عاشق دیدار حسینم
سر و جان طرفه کلافی است به بازار محبت            که به این هدیه ی ناچیز خریدار حسینم
شرر تشنگی و تابش خورشید، حلالم                    که جگر سوخته ی اشک علمدار حسینم
این تن خسته و این فرق سر، این صورت خونین      همه وقف قدم یار که من یار حسینم
به ولای علی و مالک و عمار رشیدش                    من در این دشت بلا، میثم تمارِ حسینم
آب دریا چه کند با جگر سوخته ی من                      که پر از سوز دل و آه شرربار حسینم
تاجر عشقم و کالای محبت همه هستم                سر به کف دارم و آشفته ی بازار حسینم
میثم این گفته ی آن پیر حسینی است که گوید      که حبیبم من و سرباز فداکار حسینم
غلامرضا سازگار