گذشته از تمامى آنچه گفته شد، هنگامى كه حتّى برخى از علمأ و فقهاى بزرگ و انديشمندان شيعه، با وضعيّت مخاطرهآميز بعد از وفات امام رضا (عليه السلام) مواجه شدند و - هر چند به صورت محدود- درباره امور دقيقه و مشكل مربوط به امامت، در بين خود دچار اختلاف گشتند، در چنين موقعيّتى، وضع عمومى مردم كه پيچيدهتر و مخاطره آميزتر بوده است، روشن مىشود. زيرا چگونه ممكن بود مردم عادّى را قانع نمود به اينكه كودكى نورسته كه حدّاكثر، عمرش از هشت سال تجاوز نمىكند مسؤوليّت رهبرى و هدايت امّت را بر دوش بگيرد. و بتواند مشكلات و مسائل آنان را به بهترين و كاملترين صورت حلّ كند، و با مخالفتها و خطرات، روبرو شود و با دانايى و آگاهى و مسؤوليّت، آنها را از سر بگذراند؟!.
بر فرض اينكه نسل حاضر بتواند به خاطر داشتن زمينه عاطفى و رسوبات فكرى و عقيدتى اى كه با آن متولّد شده و رشد نمودهاند، به طورى كه آن انديشهها و عواطف، با ذهنيّت و حيات طبيعى آنان تركيب يافته و يكى شده است، بتواند از اين گرداب هولناك جان بدر بر دولى.
ولى اين وضعيّت، تا سالها، بلكه تا دهها سال ادامه خواهد داشت. به خصوص اگر ملاحظه كنيم كه به زودى، در مورد امام هادى (عليه السلام) كه جانشين بلاواسطه پدر خواهد بود نيز اين مسأله (خردسالى) دوباره مطرح مىشود. و اين به معناى آن است كه اين حالت استثنائى، از نسل سابق گذشته، به نسل نو منتقل مىگردد. نسلى كه فاقد بنيانهاى جا افتاده عقيدتى است و با مسأله امامت پيوند عاطفى نداشته، بلكه از آغاز آشنايى با آن، با شكّ و ترديد همراهيش كردهاند.
چنين نسلى در برابر اين تزلزلى كه در داخل خودشان و مشخصاً در اعماق و ژرفاى وجودشان پديد مىآيد، هيچ پناهگاه و مدافعى نخواهد داشت.
به اين ترتيب، با قطع نظر از مخالفتها و روياروئىهاى گوناگون و بسيارى كه به زودى از جانب ديگران پيش آورده مىشد، شيعيان با گردابى دامنه دارتر و سختتر، در درون خودشان مواجه بودند.
-------------------------------------
علامه جعفر مرتضى عاملى
باز هم نمودارهاى خطرات بزرگ
- بازدید: 1448