هر كس امام جعفر بن محمّد (علیهما السلام) را به كار و كوشش متصف ساخته این‏ ویژگى را با صفت زهد و طاعت وى مقرون كرده است. اینك برخى از سخنانى را كه در این باره از شخصیت هاى مختلف نقل شده است، بیان‏ مى‏كنیم:

سجده طولانی امام صادق (علیه السلام)
مالک، پیشواى مذهب مالكى مى‏گوید: جعفر از یكى از این سه‏ خصلت خارج نبود: یا نماز مى‏خواند یا روزه مى‏داشت و یا قرآن تلاوت‏ میكرد.(1)
و نیز گفته است:
هیچ چشم و هیچ گوشى ندید و نشنید و بر قلبى خطور نكرد كه ‏انسانى از نظر علم و عبادت و پرهیزكارى برتر از جعفر بن محمّدالصادق‏(علیه السلام) باشد.(2)
ابو الفتح اربلى وزیر گوید:
جعفر بن محمّد، نفس شریف خود را وقف عبادت كرده و آن را بر طاعت و زهد وا داشته بود و خود را به دعا و تهجد و نماز و تعبد مشغول ‏ساخته بود.
یكى از معاصران آن‏ حضرت روایت میكند كه ابو عبداللَّه الصادق را در مسجد النبى(‏صلى الله علیه و آله و سلم) به حال سجده دیدم. نشستم و چون دیدم سجده ‏آن ‏حضرت به درازا انجامید با خودم گفتم كه تا وقتى امام در سجده است ‏به گفتن تسبیح مشغول شوم. به گفتن ذكر سبحان ربى و بحمده استغفر ربى ‏و اتوب الیه پرداختم. سیصد و شصت و چند بار این ذكر را گفته بودم كه ‏امام سر از سجده برداشت.(3)

او جبّه خشن و كوتاهى از پشم دربر میكرد
امام صادق(علیه السلام) پیراهن خشن و كوتاهى از پشم در برمیكرد و حلّه‏ اى بر روى جامه ‏اش‏ میپوشید و می‏فرمود: ما جبّه پشمین را براى خدا می‏پوشیم و حلّه را براى شما مردم.(4)
آن‏ حضرت را میدیدند كه پیراهنى درشت بافت و خشن در زیر جامه ‏اش به‏ تن كرده و روى آن جبّه ‏اى پشمین پوشیده و روى آن هم‏ پیراهنى درشت بافت دربركرده است.به میهمانانش گوشت میخورانید و خود گوشتها را با دست خویش‏ پاك میكرد، امّا خوراك خودش سركه و زیتون بود و میفرمود: این‏ خوراك ماست، خوراك پیامبران.(5)

_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_

پی‎نوشت‎ها:
1 و 2- تهذیب التهذیب، ج‏2، ص‏105.
3- اعیان الشیعه، ج‏4، ص ‏138 .
4- الامام الصادق، علّامه مظّفر، ج‏1، ص‏270 .
5- همان .
برگرفته از کتاب هدایتگران راه نور، زندگانى امام جعفر صادق(‏علیه‎السلام)، نوشته آیة الله حاج سید محمد تقى مدرسى، ترجمه محمدصادق شریعت .

گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی